Spring days
(Klam Records KR05)
Leverde Erwan Berenguer met Spontus en Manu Sabaté nog een album af waarmee hij de grenzen van de fest-noz verkent, dit album met houten dwarsfluitspeler Erwan Menguy blijft dichter bij de traditie. Ten eerste speelt Berenguer hier (weer) akoestisch in de door hem goed beheerste Keltische stijl in open stemming.
Zorgt hij voor de inventieve begeleidingen, naamgenoot Menguy draagt de soli aan. Merendeels dus op de houten dwarsfluit, maar afgewisseld met low whistle. Hier en daar zijn ook ingedubde bodhranklanken te horen. Af en toe is er een Bretonse tune of een Noord Spaanse uit Asturië of Galicië, de hoofdmoot is echter Iers. En daar zitten traditionals tussen doch ook veelvuldig eigen werk en hedendaagse composities van onder meer Liz Carroll. Met name haar Island of Wood, een mooie melancholische air, wordt knap vertolkt door het duo, waarbij Berenguer enkele zeer fraaie harmonischen uit zijn instrument tovert. Het nummer gaat naadloos over in het door Menguy gecomponeerde en op whistle gespeelde vrolijke Spring days.
Met overdubs van whistles evenaart het duo in het tweede gedeelte de Lunasa-sound, op de bas na dan. Twee langere tracks vallen op. De Mina/Geamparalele ca la Nunta vanwege aanvankelijk solo gespeelde melodie en de Iberische ritmen. The yellow flowers is een knap samengestelde medley met diverse melodieën van air tot jig en wat daar tussenin, waarin de nummers vloeiend in elkaar overgaan. Slottrack Calin na Gruaige baine, een lament, is de afsluiter van een minder innovatieve, maar zeer gedegen en mooie cd.