Musis Sacrum Arnhem, 28 april 2007
Van 19 tm 28 april toerde Milladoiro door Nederland en Belgie. In Arnhem sloot de topformatie uit Galicie deze wel wat merkwaardig verlopen toernee af.
Al zo’n 30 jaar is Milladoiro een van de belangrijkste ambassadeurs van de traditionele muziek uit het Noordwesten van Spanje. Ze stonden op podia over de gehele wereld en werkten met vele grootheden samen. Ondanks dat ze al diverse malen in ons land optraden wil hun naam maar niet bij een breed publiek bekend worden en kregen ze ook niet die commerciele lift waar menig Ierse artiest de afgelopen jaren van mocht profiteren. Zo bleek eens te meer bij deze toer door de lage landen. De Doelen in Rotterdam en het Muziekcentrum in Eindhoven waren bijvoorbeeld strak uitverkocht, maar het optreden in Enschede moest worden afgelast vanwege gebrek aan belangstelling. Ook het Arnhemse publiek liet het deels afweten, getuige een nog niet voor een kwart gevulde grote zaal van Musis Sacrum.
Het deerde de Galiciers ogenschijnlijk niet. De acht heren zetten een kamerbreed geluid neer, uitstekend van kwaliteit, transparant en afwisselend en sloegen met gepast enthousiasme aan het musiceren. Harp, fluiten, doedelzakken, viool, gitaar, keyboard, accordeon, percussie; het droeg allemaal bij aan dit fraaie klankbeeld en bracht de muziek zoals we die van ze kennen. Het veelgeroemde Keltische element in de Galicische muziek vormt slechts een klein onderdeel van dat geheel. De invloeden komen evenzogoed uit de diverse vormen van dansmuziek uit Spanje en andere culturen rond de Middellandse Zee. Een bescheiden rol was er voor gastzangeres Laura Amado, die wel zorgde voor wat afwisseling, maar die niet van een niveau was dat ze een kwalitatieve meerwaarde betekende. Onvermijdelijk heeft een groep als Milladoiro met zoveel podiumervaring veel routine in haar spel. Als bij een klassiek concert werden de titels keurig volgens het programmaboekje professioneel afgewerkt en pas bij de laatste nummers ging de boel een beetje los. Ondanks de prima sfeer die er toch heerste is zo’n slecht gevulde zaal waarschijnlijk ook niet erg inspirerend. Simpel gezegd maakt Milladoiro na 30 jaar nog steeds boeiende muziek van hoge kwaliteit en was het jammer dat de mensen die op al die leeggebleven stoelen hadden kunnen zitten dit hebben moeten missen.