Mira – Plaats

Plaats
(Kathoorn Plaatjes, www.mira-online.be)

Vijf jaar na haar derde cd, die simpelweg Mira getiteld was, presenteert Mira Bertels haar nieuwe collectie liederen. Onder productionele leiding van contrabassist Tim Vandenbergh (die bijvoorbeeld mede vorm gaf aan Ploegsteert van Het Zesde Metaal) werden tien liedjes van eigen hand vastgelegd, die minder naar popmuziek neigen, en wat meer richting chanson bewegen.
Opvallend is dat er geen gitarist te bekennen is. Wel piano, bas, strijkers, blazers, slagwerk. De breekbare liedjes van Mira komen in dit instrumentale bad uitstekend tot hun recht. De teksten krijgen de gelegenheid zich in het hoofd van de luisteraar te nestelen, ook dankzij de prettige, vloeiende en toch sobere melodieën.
Het titelnummer en tevens de openingstrack klinkt atypisch, met ijle zang en instrumentatie die een unheimische sfeer neerzetten. Daardoor zit je wel meteen aandachtig te luisteren. Het nostalgische lied Enkel glas (over de tijd dat dubbel glas nog een onbekend begrip was) werd om begrijpelijke redenen tot uithangbord voor de cd gekozen. Meer nostalgie is te vinden in de afsluiter Marie Rose, waarin twee kinderen aan zee spelen met zand. Een ander thema dat doorsijpelt is het moeizame intermenselijke verkeer, of het nu buren betreft die hun invloed doen gelden, of een stortvloed aan woorden zonder waarde die de hoofdpersoon in een isolement brengen.
Met Plaats heeft Mira zich sterk geprofileerd. Tekstueel en instrumentaal is de cd geheel in harmonie. Ze maakt indruk zonder bravoure.

Scroll naar boven