Er was periode in de scene van de wereldmuziek waarin de muziek van de rondtollende Derwisjen razend populair was. Je hoort er nog nauwelijks van. Toeval dat deze twee cd’s vrijwel gelijktijdig verschenen?
Ensemble Al Kindi & Sheikh Hamed Daoud
Transe soufie des Derviches tourneurs de Damas
(Buda Musique 860382; Xango Music Distribution)
De eerste is van het Al Kindi Ensemble. Veertig jaar geleden opgericht door de inmiddels overleden Franse muzikant Julien Weiss en uitgegroeid tot een van de smaakmakers van het genre. De qanun (hakkebord), ney (herdersfluit), oud (luit) en percussie zijn de basisinstrumenten voor deze muziek. Diverse zangers, vaak voorzangers uit moskeeën, verzorgen de vocalen in de liederen. Die zijn gebaseerd op spirituele, religieuze teksten.
Vijf tracks met Sufi liederen en melodieën vullen de cd, variërend in lengte: de introductie Azaan (4:27) tot Wasla rast (15:34), een suite in de rast modus. Het album werd live opgenomen in La Courroie in Avignon. De muziek uit Arabië kent geen harmonieën. Alle instrumenten spelen dezelfde melodie en ook de zanglijnen baseren zich daarop. De uitvoering is prima, maar driekwart uur luisteren naar een vrij eentonig gezang en gelijkende melodieën en structuren is een zware zit.
Jawa
Last breath from Aleppo
(Muziekpublique16)
Eveneens gelieerd aan Syrië, meer bepaald Aleppo, is de muziek van Jawa, een gezelschap bestaande uit zes muzikanten afkomstig uit Syrië, België, Palestina en de Maghreb. De samenstelling van het instrumentarium is gelijk aan die van Al Kindi, met toevoeging van de viool. En juist dat instrument geeft wat meer diepte aan de uitvoering in vergelijking met de wat vlakke variant van Al Kindi. Daarnaast is er slechts één zanger (Khaled Alhafez) met een aansprekende, krachtige stem.
Nog een verschil is de hoeveelheid en lengte van de tracks: achttien stuks met een speelduur tussen de twee en vijf minuten. Dat maakt het geheel een stuk gevarieerder, ook vanwege de pluriformiteit in tempi, wat er voor zorgt dat het album makkelijker te verorberen is.
De opnamen – in Theater Molière in Brussel zijn directer en komen daardoor beter tot hun recht. Elke track krijgt een minieme beschrijving in het cd-boekje, evenals een korte introductie op de soefimuziek, waarbij wat terminologie en structuren worden verklaard. Prima aanvulling.
