 |
|
Ni mandi
(Tchekchoucka Tcheck 9038 (AMN))
Namassa Dioubate is weer een nieuwe stem aan het West-Afrikaanse zangeressen front. Het wordt er druk. Ook deze dame, dochter uit twee beroemde Mandinga families en geboren in Guinee, zingt en swingt er lekker op los. Niet verwonderlijk dus dat de namen van haar begeleiders Kouyaté, Diabaté, Kanté of Tounkara zijn. Ook hier een samengaan van authentieke instrumenten als balafon, n’goni, kora en traditionele percussie met westerse instrumenten als gitaar, drums, bass en keyboard. Daarnaast staat een blazerssectie gereed. De eigen composities -muziek van Moriké Kouyaté met teksten van Namassa Dioubaté- duren allemaal pakweg 6 minuten. Maar het is niet alleen dat waardoor je het idee krijgt dat productionele invloed een grotere rol speelt dan creatieve. Het klinkt naar mijn idee allemaal wat te gestroomlijnd en uitgekristalliseerd. De gitaren kabbelen op de automatische piloot door, de gaatjes worden opgevuld met korte soli. Zo wordt eea een deken in plaats van een basis. Toch moet je het album daarvoor niet helemaal terzijde schuiven. Er wordt wel degelijk goed gemusiceerd. Alleen had ik wat meer spontaniteit en transparantie gewild. Dan valt werkelijk te beoordelen wat de waarde van deze nieuwe nachtegaal is.
