Natascha Atlas – Ana Hina


Ana Hina

(World Village 450005/ harmonia mundi)

Een nieuwe cd van Natascha Atlas is voor mij al sinds jaar en dag een feest. Ik ben al fan vanaf dat ik haar live zag met Transglobal Underground, was zeer verheugd toen ze die groep verliet om eigen cd’s te maken.

Toch was mijn enthousiasme de laatste cd’s wat getemperd. Ze vaarde langzaam weg van haar Arabische muzikale roots en het leek even alsof ze een rockster-status als Khaled nastreefde. Ik heb nogal getwijfeld hoe ik haar nieuwe cd moest beoordelen. Ze is niet terug gegaan naar de opzwepende Arabische dance van haar debuut Diaspora, of het lyrische ‘Oum Khalsoum’-achtige Harim. Maar ze is wel teruggekomen van de populaire sound van haar laatste cd’s, die in mijn ogen een artistieke doodlopende weg vormden. Op Ana Hina zijn de nummers heel klein gehouden, de arrangementen zijn sober, de zang licht hees en soms bijna fluisterend. Dit is een breuk met haar oudere werk, waar het geluid juist vrij massief, soms zelfs pompeus was. Ze durft kwetsbaar te zijn. Ik heb even moeten wennen aan haar nieuwe geluid. Het is een cd die moet rijpen. Maar nu moet ik concluderen dat ze een top-cd heeft afgeleverd. De beste sinds Harim.

Luisteren

Scroll naar boven