(Homerecords, 444 6260)
Hoewel dit album door de uit Sicilië afkomstige Emanuela Lodato (zang, tamburelli, tammorre, bendir, mondharp), Vincent Noiret (contrabas, chitarra battente, akoestische gitaar, zang) en Jonathan De Neck (diatonisch accordeon, zang) aangekondigd wordt als bedoeld voor en gewijd aan de dansers, vindt ook de luisteraar hier niet weinig zijn gading.
Met een sprankelende set waarin naast de flamboyante pulsen van de tarantella in de traditional C’eranu tri surelli (op het laatste vers na in de Siciliaanse versie), het teder wiegen op de mazurka van het huis La carusa e la magara (met scherp ritmezetting door Noiret) of het onweerstaanbare wervelen, op marimbapulsen van gast Fausto Valeron, op een cercle circassien (Lu cunigghiu), elkaar vinden in een gemeenschappelijke deler.
Eigen aan de dansvormen reizen ze ‘op blote voeten’ van Sicilië richting België, een omweg makend naar Bretagne, om onderweg alle mogelijke sensaties, emoties, impressies en herinneringen te verwerken die eigen zijn aan het leven. De opener, een door Lodato en Noiret (die tekenden voor ongeveer de helft van de nummers) gecreëerde an dro, zet in met een veldopnamen van Siciliaanse tonijnvissers. Birgit Bornauw, die op een viertal nummers als gaste verschijnt, voegt hier een eerste keer een subtiel doedelzaktoets toe, terwijl Fred Malempré zich bedient van een cajon.
Beiden zijn eveneens aan zet in de instrumentale bourree in drie tijden L’architecte waar lichaamspercussie het voorspel draagt, en in de eerder genoemde mazurka. Birgit versterkt tenslotte op viool de inkleuring van het tekstloze Le parfum de la gavotte. Het trio presenteert ook enkele walsen, waarbij ze er voor de titelsong eentje in acht tijden concipieerden. Beklijvend is de samenzang in de hanter dro Dessous le rosier en de traditionele wals L’hirondelle en mer. Ietwat ironisch eindigt dit uurtje luister- en dansplezier met hun chapelloise Giga della fine del mondo. Wie de teksten van Lodata weet te ontcijferen zal trouwens vaststellen dat deze niet vrijblijvend zijn.
Een absolute aanrader is dit zeker! Hun derde album is dit trouwens, na hun fel geprezen Ereditá (2014) en Pandora e cumpagna (2017).
Website: www.nisiamusica.com