Shadows
(No Masters NMCD47)
Belinda O’Hooley (zang, piano, accordeon) en Heidi Tidow (zang, percussie) genieten vooral in het Britse folkcircuit behoorlijk wat aanzien. O’Hooley startte haar carrière ooit bij de Unthanks en werkte als gastmuzikant mee aan enkele belangwekkende projecten (oa Lucy Ward, Jackie Oates, Jim Boyes en de comebacktournee van Nic Jones). Zij is ontegenzeggelijk de meest getalenteerde muzikante van het duo, maar Tidow de betere zangeres.
Ze klinken zo Brits als maar zijn kan. De melodieën zijn toegankelijk, afwisselend en goed gearrangeerd. Voor deze Shadows doen ze een beroep op een aantal bekende namen die verdere inkleuring te verzorgen (o.a. Pete Flood, Andy Seward, Hannah James), maar leidend is het knappe pianospel van O’Hooley. De stemmen vullen elkaar perfect aan en het duo weet kundig de songs van dynamiek te voorzien. Mooi voorbeeld is de mooie song Blanket.
De teksten zijn zeker niet doorsnee en soms zelfs wat mysterieus of lastig te doorgronden (The needle and the hand). De meeste liedjes zijn slow ballads met het cynische Made in England als een fraai voorbeeld van de uitzondering. De onderwerpen zijn (zeer) serieus. Dat geeft het album een enigszins zwaarmoedig karakter. Daardoor vallen opgewekte songs als Beryl (over een chronisch zieke wielrenster) en eerder genoemde Made in England op. Vreemd, want live beschikt het duo over aanstekelijke humor. Dat is wat ik net te veel mis op deze schijf.