Cd’s kort besproken: Sommerhus, Dries Bongaerts, Mec Yek

Sommerhus 
Rubix
(www.sommerhus.nl)

Het Nederlandse duo Sommerhus bestaat uit Vera Jessen-Jührend (zang, gitaar) en Peter Jessen (zang, contrabas) en kneedt elementen uit pop, klassiek, folk en avant-garde samen tot een eigen geluid. In 2013 bracht Sommerhus een titelloos album uit, 2016 Is there such a thing as too much love? en in 2020 het mini-album Jozzonet. Nu is er opnieuw een mini-album met een luisterduur van net geen 20 minuten. De stijl valt te omschrijven als verstilde semi-akoestische luistermuziek. Tekst en muziek zijn van eigen hand, op het titelnummer Rubix na, dat werd geschreven door Dirk Polak (die van Mecano?) en meteen ook het enige nummer is dat een uptempo beat kent. In een drietal nummers wordt het duo muzikaal ondersteund op viool, fluit en drums. Dat zorgt voor een wat breder geluid, wat welkom is ter afwisseling. De stem van Vera is een grote troef, die er voor zorgt dat je aandacht bij de subtiele, pastorale muziek blijft.


Dries Bongaerts
Soothing green
(geen bestelinfo beschikbaar)

De Belgische blues singer-songwriter Dries Bongaerts heeft met Soothing green zijn tweede cd uitgebracht. Het debuutalbum For the light in thy heart verscheen in 2017. Zijn liederen hebben een duidelijk bluesgevoel, zonder dat de obligate schema’s worden gebruikt. Maar ook de zanger-liedschrijver laat zich gelden. De teksten zijn persoonlijk en goed geconstrueerd. Onderwerpen als dingen achterlaten (en andere verwelkomen), terugkeren naar de essentie en onthaasten passeren de revue. De single Prove me right werd opgepikt door de Belgische radio, wat natuurlijk een welkome exposure gaf. Alle 13 nummers werden door Bongaerts zelf geschreven. Ze werden van verstild tot uitbundig vormgegeven. De instrumentale backing bestaat uit gitaar, bas, toetsen en drums. En in To feel the blue hoor je een cello. Een volwassen album.


Mec Yek
Taisa
(Chou 2102)

De zigeuner spin-off van de Brusselse groep Jaune Toujours heet Mec Yek. De vijfmansband wordt daarbij aangevuld door twee jonge Slovaakse Romani zangeressen: Katia en Milka Pohlodkova. Het album werd Taisa gedoopt en bevat negen traditionele en hedendaagse liederen, die uit je speakers knallen. Koperblazers en accordeon bepalen het geluid en de sfeer, en daarbovenuit zingen de zussen krachtig en bevlogen. Soms komen er wat Nederlandse woorden voorbij. Ook bandleider Piet Maris laat zijn stem klinken. De samenwerking kwam bij toeval tot stand: de zangeressen sprongen op het podium tijdens enkele toegiften van Jaune Toujours tijdens een winters café-optreden in Gent. Een samenwerking die niet meer stopte. Een lekkere groove zorgt er voor dat je niet stil kunt blijven zitten. Lekker laten gaan.


Scroll naar boven