Cd’s kort besproken: Emma Swift, Rasmus Blomqvist & Melvin Litton

Emma Swift
Blonde on the tracks
(Tiny Ghost TG-03)

Emma Swift is een in Australië geboren singer-songwriter, die momenteel in Amerika resideert. Ze weet zich geïnspireerd door onder andere Joni Mitchell en Bob Dylan. Voor haar debuut-cd nam ze acht nummers van laatstgenoemde op in Nashville, met medewerking van onder andere de van Wilco bekende Patrick Sansone (toetsen, gitaar, bas, percussie) en Robyn Hitchcock (gitaar). Blonde on the tracks is een leuk verzonnen titel; van Blonde on blonde en Blood on the tracks werden ieder twee tracks geplukt door Swift. Alle nummers worden verdienstelijk gespeeld en fraai gezongen, maar er wordt ook duidelijk binnen de lijntjes gekleurd. Voor Dylan-adepten een aanwinst voor de collectie.

Rasmus Blomqvist
Columbia Road
(Wooded Shrine WSR17701)

De Zweedse zanger/gitarist Rasmus Blomqvist combineert invloeden van folk en klassieke muziek in zijn composities, die een duidelijk spiritueel tintje hebben. De nummers op de Columbia Road werden geschreven tussen 2005 en 2019, uitgezonderd de tekst In a station of the metro – die gebruikt wordt in het titelnummer en in 1913 werd neergepend door Ezra Pound. De meditatieve sfeer van het album wordt benadrukt door het gebruik van cello, viool en  fluit en een viertal achtergrondzangeressen. De titel van de cd verwijst naar de plek waar Blomqvist een aantal malen logeerde in Londen, en waar het schrijven van de liedjes voor deze sfeervolle cd in gang werd gezet.

Melvin Litton 
Bare bones
(www.borderband.com)

Zanger/gitarist Melvin Litton heeft er al een hele carrière opzitten in de periferie van de Amerikaanse roots(rock)muziek. Eind jaren ’60 verliet hij de astronauten-opleiding, om als eerste actie daarna zich een goedkope gitaar aan te schaffen. Litton ging optreden in het cafécircuit onder het pseudoniem The Gothic Cowboy. Na twintig jaar solo te hebben gemusiceerd, vormde hij een rootsrockband, waarmee hij 5 cd’s opnam. In 2016 ging hij weer terug naar de bron. Na een cd in 2019 samen met Mando Dan Hermreck is er nu een 4-cd verzameling van liedjes uit zijn jeugd onder de titel Bare bones, opgenomen tussen ’78 en ’84 op een draagbare cassetterecorder. De in totaal 56 nummers werden gelijkelijk verdeeld over cd’s die de namen Chance, Folly, Desire en Dream meekregen.  Ze liggen stuk voor stuk prima in het gehoor en geven blijk van een performer met een sterke beleving. Maar vier cd’s is wel een beetje veel.

Scroll naar boven