 |
Earste simmer my dei
(Marista MCD 17205)
Onno Loonstra is een Friese zanger-liedschrijver. Zijn frisse liedjes zijn grappig, maar soms ook ernstig. In Boppe Dokkum steekt hij de draak met het gebied boven Dokkum. In We lûke nei de lep wijst hij er ironisch op dat we voor de dood allemaal gelijk zijn. Sels geraniums ferdroegje is een lied over dementie, waarin Onno op ingetogen wijze het geestelijk aftakelingsproces beschrijft en ook in Tachtig is prachtig speelt hij in op de relativiteit van het leven.
Onno is ook een liefhebber van het Franse lied. Liefst drie chansons van George Brassens vertaalde hij in het Fries. La mauvais réputation werd De minne reputaasje, La chasse aux papilons veranderde hij in Ljipaaisykjen en Il n’y a pas d’amour heureux werd Lokkiche leafde is in dream. Verder vertaalde hij Ne me quitte pas van Brel in Bliuw by my.
Muzikaal valt er eveneens te genieten van het gitaarwerk van Loonstra en de begeleiding op toetsen door Kees Bode van De Kast. De Franse chansons worden, zoals bij Brassens, eenvoudig doch functioneel begeleid. Maar Dyn libben is libbe klinkt met een piano als een onvervalste rag. Dit album van Onno is een geslaagd debuut.
