Straks is het 11 november, dag van de wapenstilstand van WO I. In Muziekcentrum Dranouter heeft dan de première plaats van een korte concertenreeks met oorlogs- en vredesliederen. Na Dranouter volgen van 15 tot 18 november nog concerten in Antwerpen, Dilbeek, Turnhout en Brugge. Centraal in deze concerten staan liederen die Wannes Van de Velde schreef of gezongen heeft rond oorlog en vrede. Dezer dagen verscheen ook een cd met deze liederen
Hoe het groeide.
In de aanloop naar de vele herdenkingen van de oorlog die tussen 2014 en 2018 zullen plaatsvinden worden allerhande ideeën gespuid met een grote verscheidenheid aan invalshoek. Marnique Deswarte, voorzitter van Dranouter Festival en sinds jaar en dag groot bewonderaar van Van de Velde en zijn oeuvre, had een idee met een muzikale invalshoek. Hij weet dat weinig zangers zo vaak over oorlog en vrede geschreven en gezongen hebben als Wannes Van de Velde. Dree Peremans, voormalig radioman bij VRT die vaak programma’s over Van de Velde maakte en nu aan Wannes’ biografie werkt, bezorgde Deswarte een lijst met de titels van dergelijke liederen van Wannes. De lijst van bijna veertig nummers was nog langer dan hij het zich had voorgesteld. Daar zat dus zeker muziek in. Pratend over zijn idee met Hans Kusters, uitgever van Van de Velde en tevens bewonderaar van de artiest, om met dat vele materiaal iets aan te vangen wilde deze meteen zijn medewerking verlenen. Zo’n initiatief zou enerzijds een eerbetoon betekenen aan de artiest Van de Velde en zou anderzijds zijn belangrijk oeuvre levend houden. Het aanvankelijk idee bestond erin een cd samen te stellen. Maar liever dan gewoon te compileren zou aan diverse artiesten, zowel oudere als jongere, gevraagd worden om een lied van Wannes niet enkel te reproduceren, maar ook om er iets creatiefs mee aan te vangen. De talrijke positieve reacties vanwege artiesten lieten Deswarte en Kusters verder dromen. Zou daar niet meer inzitten dan enkel een cd voortbrengen? Zou daar ook een concertenreeks mee gemaakt kunnen worden? Deze nieuwe invalshoek die meer voorbereidingen en afspraken vergde, zorgde ervoor dat het cd-project, eerst voorzien tegen 11 november 2011, met een jaar verschoven werd. Maar nu zijn ze er, de cd én de concerten.
Vijf concerten.
Op de concerten die in de week van 11 november plaatsvinden treden maar een klein deel van de artiesten aan die op de cd te horen zijn. Toch is het een indrukwekkende lijst geworden: Water & Wijn, het amateur a capella zangkoor dat door Wannes werd opgericht en thans verder gaat onder de leiding en bezieling van Marc Hauman; Stefan Wellens, muzikant en componist bij de groep Wannes Van de Velde; Jan De Smet van De Nieuwe Snaar; Luc De Vos van Gorki; Tom Pintens; Jackobond; Kris De Bruyne. Karel Vingerhoets, acteur en goede vriend van Wannes, zal op de concerten ook enkele teksten van Wannes voordragen. Deze artiesten zullen uiteraard de liederen van Wannes brengen die ze op de cd zingen, maar ze vullen het programma aan met eigen nummers die ook in de sfeer van oorlog en vrede thuis horen.
De cd
Zoals cd’s met verschillende artiesten meestal erg verscheiden klinken, zo is het bij deze niet anders. De verscheidenheid ligt niet enkel in de verschillende muziekgenres die de zangers vertolken, maar ook in de verschillende talen die te horen zijn. Want enkele liederen werden voor de gelegenheid ook vertaald naar het Engels en het Duits. Dublin Bay werd vertaald door Wannes’ schoonbroer, Ernest Bernhardt, en wordt gezongen door Luka Bloom, terwijl Soldatengrab een Duitse vertaling is van Thomas Woitkewitsch. Het wordt bijzonder aangrijpend vertolkt door Patricia Beysens voor wie het zingen van Duitse liederen een tweede natuur geworden is. De snerpende cello en de viool die begeleiden maken deze versie nog aangrijpender. Een andere bijzonder geslaagd nummer is Het Militariseren door Koen De Cauter, begeleid door zijn muzikale zonen op gitaar, klarinet en contrabas. Verrassend en mooi is de a capella zang van Ramsey Nasr bij de traditional Het jong soldaatje. Het lijkt wel of je een nog jonge Van de Velde zelf hoort. Wannes zelf is driemaal te horen op Oorlogsgeleerden, op Von Braun en op Al Kol Ele. Dat laatse lied opent de cd op een schitterende wijze. De Israëlische Ora Sittner zingt dat Hebreeuws lied waarin Wannes een Antwerpse strofe verwerkt heeft in duo met hem. Verder horen we op de cd nog, naast de medewerkers aan het concert, Guido Belcanto met Ik ben soldaat, Alain Louie & Les Talons Gitans met een Leuvense versie van De Oude Soldaat, George Carver met een Engelse vertaling van De Bunkers, Gé Reinders met De keizerlijke soldaat in het Limburgs en Sioen met Kerstmis is dien dag dat ze niet schieten.
In het inlegboekje waarin alle teksten zijn opgenomen drukt Dree Peremans de hoop uit dat, ondermeer door dit initiatief, het werk van meester Wannes Van de Velde een eigen leven gaat leiden en deel wordt van ons cultureel patrimonium. Wij hopen dat met hem.
