Bird In Hand
(Trad Records TRAD026)
Dat dit Antwerpse kwintet kan spelen, dat bewezen ze al op voorganger When You’re Gone, Opvolger Bird In Hand werd een korter album met een achttal songs, veelal meerstemmig gezongen. De bandnaam Paris Texas doet al vermoeden dat er een link is met de muziek van Ry Cooder, wiens roemrijke klanken de filmklassieker Paris Texas enorm kleurrijk heeft gemaakt.
Vrienden Gerrit Hüppertz en Dave Crokaerts raakten helemaal in de ban van de fatalistische songteksten uit de Zuidelijke staten van de Amerika tijdens hun bezoeken aan het hart van de Americana. Beiden hebben zich toegelegd op het schrijven en vertolken van deze muziek, en zeer zeker niet onverdienstelijk. Ze vonden soulmates om een kwintet te vormen, dat zelfs hoge ogen gooide tijdens het bluegrass festival in Noord Ierland.
Niet dat Paris Texas een onvervalste bluegrass band is, maar eerder een americana songwriter formatie met bluegrass invloeden. Het kwintet weet ook hier weer de authenticiteit van de muziekstroming te vormen door niet naar de ultieme perfectie te streven, maar eerder te kiezen voor de enorme sfeer die ze neer willen zetten, wel met een absolute beheersing van de instrumenten. Prima mandolinewerk van Jan Michielsen, en ook hele warme klanken op de pedalsteel door gastspeler Bart Vanvaeck.
De meest bluegrassy touch zit in de song Sweet Goodbyes, met een gastrol voor fiddler Laura Cortese. Een aantal andere songs zijn duidelijke beïnvloed door oude country, en dat doen de mannen voortreffelijk. Ondanks dat het album maar acht songs telt, is het absoluut de moeite waard om hier eens in te duiken. Paris Texas klinkt verre van Belgisch, eerder als een muziekcollectief uit een kleine gemeenschap, mijlen ver van een eenzame afslag van Route 66.
