 |
Pauanne
(Nordic Notes NN 127)
Het trio Pauanne is vernoemd naar een heidense god. Kukku Lehto (viool, Keyboards) en Tero Pennanen (keyboards, Hammond, piano, harmonium, programmering) zochten in de muzikale archieven in Helsinki naar niet christelijke muziek en heidense verhalen. Verhalen en liederen die volgens de christelijke zienswijze vol zonden en bedreigingen zitten, terwijl ze vaak beschrijvingen zijn van natuurlijke en wereldse werkelijkheden.
Met drummer-percussionist Janne Haavisto werden die gevonden partituren verwerkt en bewerkt. Ze mondden uit tot een fraaie collectie Finse pagan folk. Doorheen de muziek zijn authentieke geluidsopnamen verweven. Soms zijn dat natuurgeluiden, maar vaker opnamen van zegsmannen en -vrouwen die een tekst voordragen. In Siihen laihin eläny (Hoe ik leefde) gebruiken ze zelfs een veldopname met zang door Ottilia Ilkka, waarover Pauanne een muzikale begeleiding plaatst. Zeer knap.
De muzikale omlijsting is vakkundig: de viool voert de boventoon, maar percussie en toetsen voorzien in een prima backing. En het is geen wolkentapijt: de programmering van de keyboards is uitgekiend. Zo lijk je af en toe een draailierklank te horen. Juist, maar dan een uit een elektronisch apparaat in plaats van een door een wiel voortgedreven instrument. Zo wordt het ontbreken van ‘echte’ authentiek volksmuziekinstrumenten op ingenieuze wijze opgevangen. Al geniet ik ook van het heerlijke geluid van die Hammond.
Het klankbeeld herbergt klassiek aandoende thema’s (Juliaana), naast meer rock georiënteerde aanpak en uiteraard de folkmuziek basis, zeer herkenbaar in bijvoorbeeld Mäntiin me kerran markkinoille. Wat vreemd aan een album met paganthematiek is het ontbreken van liederen (op een paar uitzonderingen na). Door het beschrijven van de relatie, de herkomst en de thematiek van de compositie en de ingepaste veldopnamen wordt de link duidelijk. Zeer interessant deze aanpak.
