(eigen beheer)
Perkelt is een in Londen residerende neofolk band die z’n inspiratie opdoet bij middeleeuwse en Keltische muziek. De bezetting is vrij conventioneel (gitaar, viool, drums, (blok)fluiten) met als wat afwijkend instrument de didgeridoo. Er hangt een mystiek en soms wat mysterieus gecreëerd sfeertje rond het vijftal. Maar als je alle bla bla overboord gooit en luistert naar het muzikale gebodene, dan valt dat toch niet tegen.
White wolf is sinds de oprichting in 2008 hun vijfde cd. De meeste tracks zijn uptempo met ritmische accenten. Een uitzondering op deze White Wolf is het verhalende Mitote. Vocaal zijn ze niet altijd even sterk, instrumentaal staat het als een huis. Vooral opvallend is de rol van fluitist Paya Lehane (die naast haar bijdragen in Perkelt ook nog een solo-cd uitbracht). Haar spel doet je onmiddellijk denken aan Ian Anderson en zijn Jethro Tull. Ook muzikaal gezien leunt Perkelt daar wat tegenaan, maar dan wel strikt de akoestische en folky kant.
White wolf lijkt een thema-cd over innerlijke strijd, goed en kwaad, maar de teksten kennen weinig diepgang, zijn enigmatisch en met veel superlatieven omkleed. Heel fraai is de vormgeving van het cd boekje. Vooral voor de fans van Castlefest en dergelijke fantasyfestivals zal Perkelt een aangename verpozing zijn. Fantasyfolk met een behoorlijk pitje dus.
