 |
Viilenee
(Luova Records PET01)
De informatie op de cd inlay van Viilenee is alleen in het Fins. Soms helpt het als er een opsomming wordt gegeven, of namen met instrumenten. Niets van dit alles. Wie of wat Petrus Piironen is blijft een raadsel… Het lijkt me een Finse zanger-gitarist, want de openingssong wordt louter gespeeld op akoestische gitaar en omfloerst gezongen in een stijl die doet denken aan de IJslandse bard Svavar Knutur.
Maar het direct opvolgende nummer is een instrumentaal stukje jazz waarin drums, piano en sopraansax de hoofdrol vervullen. Dat wordt weer opgevolgd door zo’n dromerig lied met een gitaar begeleiding die continu een sequens speelt. Een viool zorgt voor subtiele aanvulling. De namen van de twee bespelers zijn dan wel weer op de achterzijde te achterhalen, dus ik neem aan dat het gastmusici zijn. Er bestaat nog een vierde en een vijfde deel in de eerste track. Juist: één doorgaande track bestaande uit vijf aan elkaar gekoppelde composities. Het slotnummer van die vijf doet me denken aan het duo Annemarieke Coenders en Wim Sebo.
‘Kant 2’ werkt volgens hetzelfde principe: drie afzonderlijke nummers die tot een suite ineen zijn gevlochten. Opnieuw een gitaar die een repeterende sequens speelt en de wat dromerige zang van Piironen daarover heen. Met de inbreng van een tweede snaarinstrument (bouzouki? luitgitaar?) wordt de dynamiek versterkt. Een gezongen intermezzo met pianobegeleiding voert je naar het lange slotnummer. Ik zou dat willen omschrijven als Nick Drake meets The Incredible Stringband. Een fraai mystiek nummer.
En zo is in feite de hele cd: mysterieus, mystiek, uitnodigend, uitdagend. Finse neo folk met een freaky sfeertje, maar wel interessant.
