Photis Ionatos – Elegio

Elegio
(Home Records HR4446179)

Ik heb een zwak voor de oudere, maar veel minder bekende broer van wereldster Angelique Ionatos. Daar waar de zus zich uit in een moderne aanpak van het Griekse lied, weliswaar gevoed door oude poëzie naast hedendaagse gedichten, richtte broer zich meer op het traditionele. Maar noem de muziek van Photis niet traditioneel rebetica noch klassiek modern.
Photis Ionatos is de verpersoonlijking van het Griekse chanson en volgt daarmee in de voetsporen van grote zus. En ondanks een langer verblijf buiten zijn geboorteland (in België) is het ontegenzeggelijk zo Grieks als wat. De cd, inmiddels zijn twaalfde, werd voor een Belgisch label (Home Records) opgenomen met ondersteuning van Vlaamse en Frans(talig)e muzikanten: Jean-François Hustin (dwarsfluit), Wouter Vandenabeele (viool), Philippe Guidat (gitaren) en Julien Deborman (diatonisch accordeon). Photis zelf speelt gitaar en zingt uiteraard.
Hij voorzag – op één na – alle tien de composities van muziek op gedichten van Tsambiras, Elytis. Homère-Odyssee, Ritsos, Roukas, Tanner en Kavakis. De muziek klinkt gedragen, robuust en groots, ondanks het geringe aantal instrumenten. Het gewicht zit in de melodie(lijnen) en niet in de virtuositeit van het individu, al hebben we toch niet met kleine jongens van doen. Jammer dan je dan die teksten niet verstaat of kan begrijpen omdat een vertaling ontbreekt.
Wat bijdraagt aan het karakter van de liederen is dat Ionatos regelmatig inzet met enkele strofen tot een geheel nummer (Insuffisance) voorgedragen in het Frans. Het maakt van Elegio een echte luisterplaat, die je wellicht ook vanwege sfeer en gevoel live moet gaan zien.

Scroll naar boven