Bijna alles goed
(PK1 / Piet Roelen Productions)
Piet Karregat is zeker geen onbekende in de Volendamse muziekcultuur. Weliswaar niet betrokken bij de palingsound, is hij vooral de man van de Ierse klanken sinds een reis naar Ierland en de eerste tin whistle die hij als souvenir meebracht. Naast de tin whistle kwamen er ook een gitaar, een banjo en een hele verzameling aan instrumenten die gerelateerd kunnen worden aan de Ierse muziek. Samen met zijn ‘partner in crime’ Jaap Tol en hun gelegenheidsformatie Devilish Mary kregen de klanken van onder andere The Dubliners een echo in het uitgaansleven van Volendam.
Via Amsterdam-Zuidoost kwam Karregat in een heel ander deel van Nederland terecht, namelijk in Enschede. Met rijke herinneringen en wat geld op zak was daar het moment om een heuse lp uit te brengen. Bijna alles goed is een verzameling van dertien uiteenlopende folksongs, die op de één of andere manier een rol zijn gaan spelen in het leven van Karregat.
Zo opent hij met een song die evengoed een mega valkuil kan zijn, You couldn’t have come at a better time van Luka Bloom. Maar Karregat en Tol zetten een versie neer die stevig geankerd is in de kracht die Bloom destijds na het verschijnen van zijn roemruchte album Riverside op de podia bracht.
De koers op het album laveert tussen Ierse klanken, Nederlandstalige volksmuziek en kleinkunst, een Duits lied, Engelse folk, maar ook heuse Griekse muziek. Karregat is van alle markten thuis en ondanks de grote diversiteit vormt het album wel een indrukwekkend geheel. Wat de luisteraar wel hoort is dat de opnamen in diverse studiosettings zijn opgenomen, maar dat stoort verder helemaal niet.
Vol overgave en met veel enthousiasme legt Karregat zijn ziel bloot, en toont hij zich een waar podiumbeest. Een overtuigende versie van de Cornelis Vreeswijk song Blues voor Fatumeh en een mooie folky versie van Toch is ze zo lief van wijlen Zjef Vanuytsel geven het album nog meer mooie kleuren.
Karregat is de leider in een door vrienden omringd gezelschap waarmee deze lp is opgenomen, al neemt hij niet overal de leadzang voor zijn rekening. Op enkele songs is die weggegeven aan onder andere de multi-instrumentalisten Kees Tol en Hans van Deelen. Laatstgenoemde is tevens de adviseur en raadsman van Karregat op deze geslaagde muzikale reis.
Het is sowieso een mooie geste om in deze tijden te werken aan een heuse vinyl lp, en dan te weten dat de opbrengst integraal gaat naar de Stichting Steun Emma Kinderziekenhuis… Gevoed door het idealisme doet dit album direct verlangen naar de rijke hoogtijdagen van de folkmuziek in Nederland. Of is dit de voorbode van de nieuwe revival?