5 albums origineaux
(Buda Musique 1153 RS60)
Het is een goed idee van Buda Musique om vijf albums van Ray Lema te verzamelen in één box voor een erg zachte prijs. De nu vijfenzestigjarige Lema is geboren in het toenmalige Belgisch Congo. Als elfjarige ging hij naar het klein seminarie te Kinshasa, waar een pater organist hem omwille van zijn natuurlijke muzikale aanleg orgel en piano leerde spelen. Zijn priesterroeping hield niet stand en na het verlaten van het seminarie leerde hij gitaar spelen, want een piano kon hij zich niet veroorloven.
Lema heeft veel muzikale avonturen gekend in Kinshasa, van spelen in nachtclubs tot muzikaal directeur van het Nationaal Ballet van Zaïre. Wegens onenigheid met het Mobutu regime ruilde hij Zaïre voor de USA. Daar nam hij een eerste album op, dat in 1982 werd uitgebracht. In dat jaar kwam hij via Brussel in Parijs terecht waar hij nog steeds verblijft. Hij geldt er als een der groten van de Afrikaanse muziek.
De vijf cd’s die Buda nu samenbracht laten horen dat Lema niet onder één muzikale noemer te vatten is. Ze dateren van 1992 (Voix Bulgares), 1994 (Tout partout), 1996 (Green light), 1997 (Stop Time) en 2004 (Mizila). Gaandeweg begeleidt Lema zich steeds minder op gitaar, en meer om uiteindelijk nog enkel de piano te bespelen. Het album Mizila kreeg de ondertitel ‘piano solo’ mee en je hoort er zeer onderhoudende, licht jazzy pianomuziek op. Op de overige vier cd’s wordt veel gezongen in verschillende Afrikaanse talen en enkele keren ook in het Engels en het Frans. Je hoort er natuurlijk de diepe en warme stem van Ray Lema zelf, met Catherine Renoir en Isabelle Gonzalez als vaste backing vocals. Af en toe hoor je ook een gast. Op Stop time zingt die andere Congolees, Lokua Kanza, het titellied. Op het nummer Le grand sorcier hoor je de saxofoon van Manu Dibango. Op de eerste twee cd’s zingen de Bulgaarse vrouwenkoren Ensemble Pirin en Ensemble Ludmila Dimova mee.
Deze cd-verzameling geeft een mooi beeld van de vele facetten van de begenadigde muzikant die Ray Lema is. Elk zal natuurlijk de ene cd uit de box boven een andere verkiezen. Van mij krijgt Green light de hoogste score, gevolgd door Stop time.
