Wood song
(Buda 860224 / www.budamusique.com)
Ondanks mijn grote voorliefde voor de draailier, is Couvez, ondanks zijn inmiddels bijna legendarische staat van dienst, een draailierspeler die me nooit zo heeft weten te pakken met zijn muziek. Ik moet zeggen dat deze nieuweling van zijn hand daar langzaam wat verandering in weet te brengen. Ik heb zijn vorige werk altijd wat onevenwichtig gevonden en ook op dit nieuwe album laat hij merken graag veel verschillende kanten van zijn kunnen te laten horen. Maar toch pakt zijn spel me meer dan ooit tevoren. Zeer fraai is Seven waarin zijn ijle spel samengaat met staccato ritmes en zachte koperblazers. Hij danst hier als een radeloze danseres op de muziek van een soort ‘minimal music’ ensemble. De contrasten die dit samenspel geeft is betoverend. Toch heeft ook dit album last van wat wisselvalligheid. Waar het contrast in Seven uitstekend werkt, vind ik het in verschillende andere nummers minder goed uit de verf komen en klinkt het soms eerder alsof de draailier los van de overige muzikanten staat dan dat ze gezamenlijk muziek creëren. Dat neemt niet weg dat het spel fraai is en Couvez tot de top van de draaiers behoort. Langzaam begin ik zijn muziek meer te waarderen, maar ik betwijfel of het ooit echt mijn favoriete bespeler van dit prachtige instrument zal worden.