 |
Cameristico
(www.riccardotesi.com)
Riccardo Tesi maakt geen slechte albums. Of hij nu met BandItaliani, zijn eigen formatie of in samenwerkingsprojecten, met onder meer Jan Maria Carlotti, of Patrick Vaillant, of Elena Ledda, of zelfs solo opneemt. Tesi is de Lionel Messi van de ‘organetto diatonico (de trekzak in goed Nederlands). Of misschien toch de Ronaldo! Want Tesi is weliswaar een uitblinker, maar de muziek is niet alleen afhankelijk van de briljante ingevingen van de maestro. Hij maakt een team wel veel beter en is zelf een echte teamspeler, die anderen ruimte geeft voor hun eigen voortreffelijke inbreng. Zo ook op deze Cameristico. En het staat zo bescheiden in de bijsluiter: ‘Een collectie met nieuwe en klassieke composities uit het repertoire van Tesi met een herinterpretatie door Daniele Biagini (piano), Damiono Puliti (cello) en Michele Marini (klarinet)’. Alsof de meester zelf niets bijdraagt!. Toch klopt het wel. Het ensemble bewerkt de – op één compositie van Biagini na – werken van Tesi mét Tesi. Het komt dus voor dat je als liefhebber een bekende deun tegenkomt, maar wel in een verrassende verpakking. Verder zijn alle ingrediënten bekend. Meestal begint een lied met een intro of een couplet dat een paar keer in opbouwende vorm wordt herhaald, alvorens er wat meer vrijheid ontstaat voor de diverse instrumenten om er losjes op te improviseren. Vaak met een break ingeleid, of met een tempo- or ritmewisseling, waarbij niet zelden ook de stijl mee buigt. Als gasten treden nog zangeres Luisa Cottifogli, Elias Nardi (oud), Ettore Bonafè, Alfio Antico en Gigi Biolcati (allen percussie-instrumenten) en Puccio Castrogiovanni (mondharp) op. Tesi en Biagini nemen zowel de begeleiding, als nodige soli voor hun rekening. In Instanbul is er een fraaie hoofdrol voor zowel Marini als Nardi. Enerzijds is de muziek heel intiem, anderzijds behoorlijk extravert. Huiskamerfolk wordt het dan genoemd, maar wel met pit, levendigheid, virtuositeit, bezieling en variatie.
