(New West Records NW6578)
Wat Richard Thompson ook produceert, er wordt altijd gerefereerd aan zijn start in Fairport Convention. Ruim 55 jaar geleden… Pure folk brengt Thompson al enige tijd niet meer. Doch dhr Thompson mag je met recht een folkmuzikant noemen. Zijn teksten zijn doordrenkt met het folk DNA: verhalend, in een sociale context gevat, beschouwend dan wel reflecterend en niet persoonlijk pur sang.
De laatste albums van Thompson leunden muzikaal meer aan tegen – soms harde – rock dan folk(rock). Ship to shore bevat weer wat meer kenmerkende Thompson riffs , zoals in The old pack mule. Opener Freeze klinkt zelfs folkie met aan Schotse tunes refererende melodie en Thompsons uit duizenden herkenbare gitaarlicks. Tekstueel zijn de teksten wat minder ‘doom and gloom’ dan in de jaren zeventig en tachtig, maar ze kenmerken zich nog steeds door soms pittige ironie, prettige humor en intelligente tekst vondsten.
Het duurde 5 jaar voordat de singer-songwriter twaalf nieuwe songs aan het laserlicht (digitale bits and bytes en ouderwets nieuw vinyl) toevertrouwde. Een periode waarin hij reflecteerde op zijn muzikale roots en inspiratie. Dat is qua muzikale structuur terug te horen op Ship to shore met invloeden uit de Britse, Schotse en Keltische traditionele muziek, maar evengoed country, jazz en klassieke muziek. Zo doet Singapore sadie aan als een meedeiner, maar kent ook klassieke en folky elementen, naast de strakke ritmes uit de ritmesectie.
Daarvoor het donkere The fear never leaves you over een soldaat die terugkeert uit de oorlog en de vreselijke beelden niet uit zijn hoofd krijgt. Een oud verhaal over wat we nu betitelen als PTSS is voorzien van een redelijk vrolijke melodie. Ook het haast schizofrene Trust – wie is nog te vertrouwen tegenwoordig? – gaat gepaard met een opgewekte Motown achtige melodie. Een hit in wording?
Thompson is nooit een geweldig vocalist geweest en zal dat niet worden. Toch is zijn karakteristieke stem en wijze van zingen, met regelmatige glissandi van laag naar hoog, aanvaardbaar. Zelf speelt de meester gitaar, mandoline en accordeon. Hij laat zich bijstaan door zijn vaste begeleiders Michael Jerome (drums) en Taras Prodaniuk (bas), waarbij klasse gegarandeerd is. Bobby Eichorn (gitaren), David Mansfield (fiddle) en Zara Phillips (zang) zorgen voor de verdere inkleuring.
Ship to shore is geen authentiek folkalbum, maar het ademt pure traditie in een modern jasje!
