Rommelhond – Eindelijk vrij

Eindelijk vrij
(Eigen beheer, )

Zeven jaar geleden vertrokken twee leden van de groep Crappydogs voor een vaartocht naar het Noorderlicht. Ondanks vele zoekpogingen werd hun boot de Warnow nooit teruggevonden, evenals de opvarenden. Net op het hoogtepunt van hun bestaan kwam er een droevig einde aan de formatie.
Hofleverancier van de liedjes, leadzanger en gitarist Erik Vandenberge maakte in de afgelopen zeven jaar een switch van het Engelstalige naar het Nederlands. Verwacht geen poëtisch geslepen hoogstandjes, maar wel lekker directe geen blad voor de mond teksten. Zo is Lekker rustig in je graf een cynische waarschuwing voor de economische jachtcultuur en het daardoor minder of niet genieten van wat het leven te bieden heeft. De muziek bleef zoals vanouds ruw, ongepolijst, variërend van melancholisch luisterliedje tot harde punkachtige plattelands countryblues. Niets is wat je verwacht bij Rommelhond, het huidige trio rond Vandenberge.

Het meest duidelijk komt dit naar voren in de bewerking van het volkslied (daar was laatst een) Meisje loos. Met Liegen van tekstschrijver en hoesontwerper Randall Casaer, het enige niet volledige Vandenberge lied. Meisje loos zet je op het verkeerde been. De vaak als lieflijke meezinger gepresenteerde traditional krijgt hier een onheilspellend, rauwe bewerking, waarbij je hersenen aan het werk gaan en zich afvragen wat er dan wel niet met dat meisje aan de hand is (geweest).

Maar dat geldt voor meer songs. Eindelijk vrij is een eerbetoon aan de twee verdwenen ex groepsleden. Het werd geen zwaar deemoedig nummer, maar eigenlijk een opgewekt lied, vol met hoop en gericht op de toekomst. Ga toch fietsen is een humoristische, maar gemeende suggesties met betrekking tot de CO2 reductie. Genieten van het leven en ongebonden zijn, vrijheid en vreugde kan je als terugkerende motieven ontdekken.
De muziek, evenals de opname, is ongepolijst. Ze werd opgenomen in het eigen Houwtjetouwtjestrogebouwtje, een uit strobalen opgetrokken studio. Vandenberge doet geen concessies aan de commercie. Geen strak gelinkte sound, wel spontaniteit en de ruwheid van een veldopname. Een directe en eerlijke weergave van de creatieve expressie staat voorop.

Vandenberge bespeelt een waslijst aan instrumenten, waarbij gitaar, banjo en bandoneon de basis vormen en Max Swagemakers op viool en Natanael Boelen op contrabas in ritme en melodie aanvullen. Zingen is bij Vandenberge meer ritmisch en melodieus declameren, maar het past perfect in het plaatje.
Rommelhond: een vrolijk, spontaan en ongecompliceerd zootje ongeregeld! Welkom terug…

Scroll naar boven