 |
Strink Mor
(Paker Prod 030 / Xango Music Distribution)
Ronan le Bars is voor mij dé uillean piper van Bretagne. Zijn toon is warm maar helder, zijn spel zeer soepel en vloeiend, zijn composities meer dan aansprekend. Gewoontegetrouw kunnen uillean pipers ook voortreffelijk op de (low) whistles uit de voeten en dat geldt zeker voor Le Bars.
Over Le Bars niets dan goeds dus, maar er staat wel degelijk ‘group’ in uitvoerende naam. De credits komen de vier collega’s van de piper ten volle toe. Met Nicolas Quemener heb je een meer dan gemiddelde en ervaren gitarist in de gelederen. Pianist en klavierbespeler Aymeric Le Martelod was mij tot nu toe weinig bekend, maar dat heeft de muzikant voor eens en voor altijd veranderd. Geniaal, soms door eenvoud, maar vaak ook door sublieme akkoorden en ritmen weet hij de boel op te hitsen. Voeg daarbij de gelouterde violist en mandolinespeler Pierre Stephan en de onovertroffen bassist Julien Stevenin en je hebt een hot categorie klasse band.
Muzikaal is er voldoende afwisseling op deze grotendeels instrumentale cd. Dewezhiou goanv heeft veel weg van een klassiek kamerstuk met vernieuwende elementen. Le Martelod laat horen hoe je een synthesizer en keyboards ook effectief in folkmuziek kunt inzetten. Suite Loudeac toont naast Ton bale Larides, Ton Plinn en Tapas nocturnes, waarin drie traditioneel (gelinkte) Galicische melodieën worden verwerkt de traditionele inbreng.
Verder eigen composities van Le Bars met een opmerkelijk Breton man in New York, geïnspireerd door Stings bijna gelijknamige lied en hier met een sax inbreng door Bernard Le Dreou (Skolvan). Heel fraai is Roud an amzer, een eerst op whistle en later pipes gespeelde melancholische tune over de vergankelijkheid van de seizoenen. De cd wordt afgesloten door een lied dat gezongen wordt door Annie Ebrel met een instrumentaal outro.
Voortreffelijke cd Ronan, ik zet hem nog een keer op!
