Ruud van den Boogaard – Eindelijk

Eindelijk
(Val allemaal maar kapot ik doe het zelf wel Records)

Eindelijk is het tweede Brabantstalige album van zanger-gitarist en liedjesschrijver Ruud van den Boogaard. Hij werd geboren in hetzelfde Brabantse dorpje Knegsel als JW Roy, en speelt al sinds mensenheugenis met enige regelmaat met hem samen. Waar Open hart nogal zwaar leunde op de elektrische gitaar, heeft Eindelijk een meer open geluid, akoestischer en wat volkser. In twee nummers wordt het duet aangegaan met Brabantse collega’s van enige statuur. Natuurlijk is JW Roy van de partij in het openingsnummer Op de fiets. Daarnaast is er ruimte voor Björn van der Doelen, die samen met Ruud de vrouwen uit Brabant bezingt. De opnames werden verzorgd door Gabriël Peeters, die ook nog toetsen, bas en drums inspeelde. Verder zijn er muzikale bijdragen van Alex Akela (viool) en Myrthe de Jong (cello).
Ik hoop dat beeld dat in een aantal nummers wordt geschetst van de gemiddelde Brabander – dol op het halen van een vette bek en seksistisch zonder schroom – maar voor een beperkt deel op waarheid berust. Het zorgt er echter wel voor dat ik me moeilijk kan over geven aan de teksten van Ruud van den Boogaard. Gelukkig zijn er ook nummers als Slaap zacht en Liefde blijft bestaan, die dat beeld wat bijstellen. Maar een nummer als Slecht lied zou wat mij betreft verboden moeten worden, al is er vast een redenering te bedenken waarom het juist zo goed op deze cd past.

Scroll naar boven