 |
Gandadiko
(Glitterbeat GLCD020 / Xango)
Tourés voorgaande album Albala was een letterlijk en figuurlijk protest tegen de omstandigheden in zijn thuisland Mali. Op zijn vierde schijf Gandadiko is de toonzetting minder hard, maar nog steeds klinkt de maatschappelijke betrokkenheid door in de muziek, en met name de teksten van Samba Touré.
De titel betekent vertaald uit het Songhai zowel ‘land van droogte’ als ‘verbrand of verschroeid land’, en dat zegt al voldoende. Toch is het album minder stelling nemend als protest, maar veeleer als hoopgevend, aldus de bijsluiter. Was Albala heel donker en scherp, Gandadiko is luchtiger en gevarieerder.
De voorganger werd volgespeeld door Samba Tourés vaste trio, waarvan Djimé Sissoko (ngoni) opnieuw van de partij is. Op Gandadiko werkt een compleet elftal studiomuzikanten mee. Dat houdt in dat de klankkleur gevarieerder is, al wijkt ze ook weer niet al te veel af van zijn voorgaande platen.
De kenmerkende en sterk aan Ali Farka Touré refererende Malinese gitaarstijl domineert, met daarnaast soli van de ngoni en de éénsnarige viool. En uiteraard het arsenaal aan percussie instrumenten. Samba Tourés vocalen houden het midden tussen declameren en zingen. Je kan het wellicht Malinese rap noemen? De cd kabbelt lekker voort en ondanks een omvangrijk muzikantenbestand is de sound luchtig en dynamisch. Gandadiko zal niet als vernieuwend of spektakelstuk de geschiedenis ingaan. Gewoon prima kwaliteit Mali blues, waar inhoudelijk en qua vorm niks mis mee is.
