 |
The plum tree and the rose
(Waterbug Records)
Zangeres/gitariste Sarah McQuaid wordt vaak als Iers/Amerikaans omschreven, maar dat klopt niet helemaal. Ze werd in Spanje geboren uit een Spaanse vader en een Amerikaanse moeder en verhuisde daarna naar de VS. Daar hield ze zich, dankzij haar moeder, al snel met (folk)muziek bezig. Vanaf 1994 woonde ze 13 jaar in Ierland en tegenwoordig verblijft ze op het Engelse platteland. Hoewel ze al in 1997 haar debuutalbum uitbracht is dit pas haar derde cd. Zeker geen produktieve dame op dat gebied dus. Als je naar The plum tree and the rose luistert komen meteen woorden boven als: ingetogen, verstild, stemmig, sfeervol. Hoewel er een rijtje gastmuzikanten meedoet ligt de nadruk geheel bij de prachtige stem van McQuaid en haar heldere, transparante (DADGAD)gitaarspel. Misschien is transparant wel een woord dat op de hele cd van toepassing is. Een compliment ook aan het uitstekende produktionele werk van Gerry O’Beirne en Trevor Hutchinson. Haar inspiratie komt veelal, maar niet alleen, uit de Ierse, Engelse en Amerikaanse folktraditie, maar McQuaid benadert de muziek minder traditioneel als op haar vorige albums. Het klinkt universeler, haar eigen wereld gecreëerd uit elementen die ze uit diverse culturen heeft meegenomen. Bewerkingen van een 13e eeuws Occitaans lied of een stuk van John Dowland passen prima naast eigen composities waarin commentaar op de tegenwoordige tijd wordt gegeven. Alles is in balans en harmonie in de muzikale wereld van Sarah McQuaid en deze cd staat wat mij betreft op hetzelfde hoge niveau als Natalie Merchants meesterwerk Leave your sleep. Vooral gaan luisteren dus, en genieten.
