Seamus Egan – Early Bright

Early Bright
(Heartmusic)

Wie zie het ook al weer: “de mooiste noten zijn die noten die niet gespeeld worden”. Of in een andere variant “Less is more”. Dat draagt Seamus Eagan uit op zijn nieuwe soloschijf Early bright. Virtuositeit, een bestempeling die Egan vaak toebedeeld is, wil niet zeggen nog meer noten in een beperkte tijd.
Egan ziet het als een resultaat van meer dan dertig jaar professioneel muzikant zijn. Veranderingen stimuleerden hem dit album te maken: de voorlopige rustperiode voor supergroep Solas en zijn verhuizing van Philadelphia naar Vermont. Na 23 jaar werd het weer een tijd voor een soloalbum. Hij nam eerdere composities, die om een of andere reden nooit werden uitgewerkt, opnieuw onder de aandacht en vulde aan met gloednieuwe pensels.
Hij liet zich inspireren door zijn Ierse roots, maar ook door Bach, Segovia, de IJslandse componist Jóhann Jóhannsson en moderne muzikanten als Meredith Monk en Philip Glass. Tien nummers slechts, die door Egan (banjo, nylon snarige gitaar, low whistles, mandoline, toetsen en percussie) werden ingespeeld met hulp van Kyle Sanna (gitaar, piano, lap steel), Owen Marshall (bouzouki, harmonium), Moira Smiley (piano accordion, zang), Joe Phillips (contrabas) en The Fretless String Quartet.
De openingstiteltrack klinkt als een minimalistisch werkstukje met vooral toetsen, maar in het daaropvolgende 6 then 5 herken je onmiddellijk dé Egan die zo schitterde in Solas met korte, staccato banjo- en gitaarriffs. B Bump bounce  zou een knappe, geijkte openingsmelodie voor een medley van Solas kunnen zijn. Alleen… hier doet Egan het allemaal zelf en dat klinkt zeker niet minder of verkeerd.
In de slow air Everything Always Was hoor je flarden van Bach, maar ook de meester Egan, die meer van dit soort fraaie melodische en intieme werkstukjes schreef. Let maar eens op de meeste slottracks van de latere Solas albums. Simon Nally hunt the buck start klassiek, maar mondt uit in knappe Ierse tune met mandoline in een hoofdrol, met een niet onbelangrijke bijdrage van het strijkkwartet. In feite is elke track een klein juweeltje. De klank is helder en inderdaad is de aankleding minder pompeus, de uitvoering transparanter. Less is dus inderdaad more….

 

Scroll naar boven