 |
Kraitis is peles (The dowry from a swamp)
(CPL Music CPL044)
Het trio Sen Svaja komt uit Litouwen en bestaat uit drie vrouwen. Twee daarvan – Agota en Zivilé – bespelen de zither. Allen nemen percussie voor hun rekening en met vocaliste Dorota krijg je driestemmige vocalen voorgeschoteld. Ze beschrijven zichzelf als post-folklore en dit album is een re-release van de eerder in 2018 in Litouwen uitgebrachte tweede cd van het trio.
Openingstrack Ralia rolia is een Litouws herderslied, dat wordt voorzien van een continue riff op de zither, met daarover heen declamerend gezang dat iets wegheeft van een joik. Een stevige synthbas geeft extra diepte en stevig cymbaalwerk zorgt voor spanning. Veelbelovend, maar helaas weet het trio dit niveau niet vast te houden.
Dat ligt niet zozeer aan de kwaliteit van de dames, maar aan de – te grote – verscheidenheid in herkomst van de liederen. Zo volgen er Macedonische, Servische en Turkse liederen, naast een Noors en Engels lied. Ze worden vrijwel standaard driestemmig gezongen, gelinkt aan de Bulgaarse polyfonie. De ene keer met meer percussie dan de andere keer, soms zelf geheel a capella. Daarbij gebruiken de vocalisten ook veelvuldig glissandi in de zang. Zelfs in de Britse ballad One I love. Hier klinkt het ‘optrekken’ van de noot zeer storend. En storend begint naarmate het album vordert ook die schelle, drie (soms via multitracking meer) vocale escapades te worden. Ik werd er doodmoe van.
In een aantal nummers met de zither, vaak toch een meditatieve klank met zich mee torsend, wordt middels klanktechniek een pseudo new age sfeertje gecreëerd. Het Noorse Jenta krijgt met een (digitale?) didgeridoo weer dat krachtige en pompende uit de openingstrack.
Kraitis is peles is niet direct mijn ding…
