Land & water, Pisces, 1.. 2.. 3.. , Nooit genoeg
(sidomartens.nl/product-categorie/muziek/)
Eindelijk zijn de eerste vier LP’s van Sido Martens, die hij uitbracht in de periode 1975 tot 1980, nu verkrijgbaar op cd. Martens mocht bij uitzondering van de platenmaatschappijen die de originele uitgaven verzorgden, de opnames gebruiken om een cd-box in eigen beheer uit te brengen. De oplage is 75 stuks. Ja, noem het maar een collector’s item. Mooi uitgevoerd en genummerd.
Nadat Sido Martens in 1975 de Nederlandse folkrockgroep Fungus verliet, startte hij een solocarrière. Platenmaatschappij Negram gaf hem de gelegenheid een eerste soloplaat te maken. Sido zat nog volop met folkrock in zijn hoofd, en dat is goed terug te horen op Land & water, zoals de eersteling heet. Mede Fungus leden Bob Dekenga (Fender Rhodes) en Louis Debeij (drums) spelen mee. Hanneke Luxemburg zingt twee nummers. Sido had haar een keer horen zingen op een festival in Limburg en werd geraakt door haar Sandy Denny achtige stem. Fairport Convention is sowieso nooit ver weg op deze nog steeds geweldig klinkende plaat. Maar vooral laat het een gedreven zanger horen.
Een jaar later was er al een tweede solo album: Pisces. Opnieuw uitgebracht door Negram. Sido Martens wilde nu zo veel mogelijk zelf doen. Dus dit is meer een soloplaat dan het debuut. Maar er waren wel twee muzikale gasten: Rob van de Broek (Fender Rhodes, synthezsizer) en Louis Debeij (drums). Pisces is meer een singer-songwriter plaat. Sido kijkt er zelf op terug als een moeizaam proces. Dat hoor ik er niet aan af. De elf tracks staan fier overeind. Persoonlijke favoriet (ook toen al) is The first of May. Stand up if you can.
Ook de derde plaat (1978, op het Philips label) kun je een singer-songwriter plaat noemen, maar dan toch met iets meer popmuziekinvloeden. Medewerking werd verleend door Guus Willemse (basgitaar, destijds actief in Solution) en Jons Pistoor (synthesizer, accordeon, Sweet d’Buster). En natuurlijk opnieuw Louis Debeij. De live-opnames vonden plaats in een boerderij in Heerhugowaard. Nog wat overdubs en daarna de geluidsmix. Een snel proces. Van 1.. 2.. 3.. konden de mastertapes niet worden gebruikt vanwege de rechten. Dus werd er van vinyl digitaal opgenomen en werd er opnieuw gemasterd.
Dan kiest Sido Martens er in 1980 voor om een Nederlandstalige plaat uit te brengen: Nooit genoeg. De dertien liedjes lijken nog geenszins op de poëtische ballades waarin Sido is gaan excelleren. Het is meer een nederpop plaat, waarbij de zang soms verzuipt in de mix van gitaar, piano, bas, saxofoon en drums. De basisopnames werden gemaakt op de TEAC bandrecorder van Martens, waarbij Jan de Jong bas speelde en Leo Roodlof drums. In de Mirasound Studio voegden Jons Pistoor (piano, orgel) en Tom Barlage (saxofoon, actief in Solution) hun partijen toe. Daarna zong Sido alle liedjes in. De plaat ging vrij geruisloos de geschiedenis in. Belangrijkste effect van Nooit genoeg is dat Sido de Nederlands taal nu omarmd had. In die zin een belangrijk album.
Er zijn nog exemplaren van de cd-box beschikbaar via de website van Sido. Nog wel.
website: www.sidomartens.nl
