In 2011 werd tijdens een concert van Harry Sacksioni in theater “De koornbeurs” te Franeker de talentvolle Leeuwarder gitarist Sietze Bouma geïntroduceerd bij het aanwezige publiek. De Friese gitarist werd uitgenodigd om samen met Harry een nummer te spelen. Dit was de eerste keer dat ik Sietze zijn gitaarspel heb mogen bewonderen. Later dat jaar heb ik een concert van Sietze met zijn band bijgewoond tijdens City Jazz Leeuwarden. Dit optreden viel op door het enthousiasme, de sprankelende gitaarstijl van Sietze en de prettige manier van interactie met de band.
Dit verrassende optreden deed me denken aan concerten van Harry Sacksioni in de jaren negentig toen hij nog met band (o.a. met Cor Mutsers) optrad in de Nederlandse theaters. In hetzelfde jaar werkte Bouma aan zijn eerste solo-album. De presentatie was in de Leeuwarder stadsschouwburg “De Harmonie”. Naast dit soloproject heeft deze enthousiaste jonge gitarist zich breed georiënteerd en de nodige podiumervaring opgedaan met o.a. de hiphop/funkband Spotrockers en akoestisch trio Madera. In het wereldje van gitaristen en gitaarliefhebbers is Sietze al lang geen onbekende meer. Tijd voor een interview met New Folk Sounds.
Hoe is de liefde voor de gitaar bij jou begonnen en hoe heb je gitaar leren spelen?
Ik kom uit een erg muzikale familie. Mijn vader is muziekleraar en mijn moeder was muzieklerares (in 2004 overleden). Ik was denk ik 7 toen ik na 2 jaar algemene muziekvorming op de muziekschool ervoor koos om op voetbal te gaan. Op mijn dertiende begon het toch te kriebelen en ik ging gitaarspelen. Mijn vader leerde me wat akkoorden en later ben ik op les gegaan. Ik heb altijd in bandjes gespeeld en maakte veel muziek met vrienden, vaak tot in de late uurtjes.
Welke muzikanten hebben jou door de jaren heen geïnspireerd?
Dat zijn er zoveel. Op gitaar is de voornaamste Tommy Emmanuel en vele Candyrat (Amerikaans gitaarlabel) gitaristen, waaronder Gareth Pearson, Andy McKee, Jimmy Wahlsteen. Maar ook veel zangers en songwriters. Ik luister over het algemeen weinig gitaarmuziek. Ik houd van de pop van Sting, Stevie Wonder en Michael Jackson, maar ook country muziek zoals Alison Krauss & Union Station en Dolly Parton.
Wat betekent muziek in het algemeen en gitaarmuziek in het bijzonder voor jou?
Het betekent alles. De gitaar is voor mij de manier om me artistiek te uiten. Muziek maken is eigenlijk overal goed voor. Ik vind er bijvoorbeeld ontspanning in, of speel frustratie van mij af, maar het mooiste van muziek vind ik dat het mensen samen brengt. In de muziek heb ik een wereld gevonden waar ik me thuis voel.
Hoe ben je gekomen waar je nu staat als gitarist?
Ik ben van mezelf een hele harde werker. Ik studeer veel op de gitaar om beter te worden en heb genoeg discipline om ervoor te zorgen dat ik elke dag een beetje beter word. Dat klinkt heel streng maar in de praktijk valt dat best mee. Voornaamste is dat ik doe wat ik leuk vind en dat het meeste vanzelf gaat. Het opnemen en produceren van meerdere albums en het organiseren van de cd-presentaties in de Harmonie vereist wel iets meer discipline dan ik gewend was ;-) In 2010 ontmoette ik Harry Sacksioni persoonlijk. Hij heeft mij waardevolle tips gegeven en me uitgenodigd bij een aantal concerten van hem. Dit gaf me alle drive die ik nodig had om mijn eerste solo-album af te maken en deze te presenteren in een overvolle Stadsschouwburg, in het bijzijn van Harry zelf.
Naar welke muziek luister je zelf thuis of in de auto?
De laatste tijd luister ik veel naar Gregory Porter. Een fantastische jazz zanger. Wat verder veel opstaat is Joe Bonamassa, Sarah Jarosz, Pat Metheny, Sting en Nikki Yanofski.
2011 was het jaar waarin je het solo-album “Strings ’n air” uitbracht. Kunnen we binnenkort weer een solo-album van je verwachten?
Heel recent ben ik weer gestart met schrijven. Ik heb dus absoluut de ambitie om een 2e solo-album uit te brengen. Veel kan ik hier nog niet over zeggen, behalve dat ik altijd het beste uit mijzelf wil halen en de groei die ik als muzikant en als persoon heb doorgemaakt mee neem naar het 2e album. Ik hoop deze in december volgend jaar klaar te hebben.
Harry Sacksioni was bij de presentatie van “Strings ’n air”. De vergelijking is snel gemaakt. Zie je jezelf als fingerstyle-gitarist of meer als een allround gitarist die zich heeft toegelegd op fingerstyle gitaar?
Harry heeft me erg geïnspireerd en gemotiveerd om bijvoorbeeld op gitaarsessies in Amsterdam te gaan spelen, waar ik ook een half jaar gewoond heb. Ik heb me daar, en ook op mijn album heel erg geprofileerd als fingerstyle-gitarist.
Ik zie mezelf niet graag als allrounder maar wil mezelf ook niet in het hokje van fingerstyle-gitarist plaatsen. Dat voelt zo definitief en daar vind ik andere stijlen en technieken veel te leuk voor. Bovendien versterken verschillende technieken en stijlen elkaar. Sowieso zie ik mezelf als een gitarist met heel veel eigenheid, een eigen sound en een herkenbare stijl.
Ook met Tommy Emmanuel, wat mij betreft de meest onnavolgbare fingerstyle-gitarist ooit heb je op het podium gestaan. Hoe was die ervaring en haal je hier inspiratie uit?
Tommy is een van de meest prettige persoonlijkheden die ik heb ontmoet. Een genot en een eer om met hem samen te mogen spelen en het is bijna eng om zijn niveau te “voelen”. Het valt verder moeilijk te beschrijven hoe ik hier inspiratie uit haal. Dat gaat bij mij onbewust. Iets in hem of in zijn spel maakt me enthousiast en zorgt ervoor dat ik zelf weer ga spelen. Misschien kijk ik stiekem wel eens hoe hij bepaalde akkoorden pakt en ‘leen’ af en toe wat licks van hem, haha.
Naast gitarist ben je ook mede-eigenaar van een aantal muziekscholen waar je zelf ook les geeft. Hoe is dat zo ontstaan? Wat is je drijfveer hierbij?
Ja, samen met topgitarist Jente Hummel run ik het Gitaar, Zang en Drum Instituut Friesland. Voorheen waren wij zelf docent en hebben het bedrijf gered van een faillissement nadat de vorige eigenaar was gestopt. Ook verhuren we sinds kort oefenruimtes in Leeuwarden aan bands. We willen zo een inspirerende omgeving bieden voor iedereen die op wat voor niveau dan ook iets met muziek wil doen. Behalve als onderneming, zie ik het vooral als een platform om mijn passie te delen met anderen.
Hoewel ik niet zoveel les meer geef, kies ik er heel bewust voor om les te blijven geven. Het mooiste is toch om op een lijn met iemand met muziek bezig te zijn en iemand te inspireren, zoals bijvoorbeeld Tommy mij geïnspireerd heeft.
Zie je veel talent langskomen?
Vooral heel veel wilskracht, enthousiasme en toewijding. Onze studenten zijn heel divers. Iemand die ik klaarstoom voor een conservatorium of popacademie maakt me net zo trots en enthousiast als iemand die bij het begin begint en na een half jaar iets op een podium ten gehore brengt.
Wat probeer je je studenten mee te geven?
Niks gaat vanzelf, en uiteindelijk ben ik niet degene die iemand leert spelen. Iemand met heel veel talent zal nog steeds veel moeten oefenen om beter te worden. Een betere gitarist worden valt of staat met het kiezen van de juiste liedjes en het indelen van je oefensessies. Daar kom ik in beeld, om de student daarin te sturen. Ik laat mijn studenten ook graag zien wat mij inspireert om er zo ook achter te komen wat hen inspireert. Ik laat ze, bij wijze van, zichzelf de vraag stellen “Wie of wat zorgt ervoor dat ik bij thuiskomst direct mijn gitaar weer uitpak?”
Welke droom zou je graag verwezenlijken?
Het mooie aan muziek vind ik dat het wereldwijd universeel is. Daarom zoek ik altijd naar een ultieme manier voor mezelf om reizen met muziek te combineren, in artistieke en conceptuele zin. Een wereldreis maken en deze delen met anderen, middels een theatershow of album, zou ik helemaal te gek vinden.
(meer tekst onder video)
Hoe ga je te werk bij het schrijven van een nieuw nummer of arrangement? Waar word je door geïnspireerd?
Een sterke melodie is zo belangrijk. Een melodie moet meezingbaar zijn en lekker in het gehoor liggen. Hij zou gezongen moeten kunnen worden. Het karakter wordt deels bepaald door de akkoorden die eronder komen. Luister maar eens maar de simpele melodie van “Blackbird” en de briljant gekozen akkoorden. Die combinatie maakt dat het een goeie song is. Verder heb ik niet echt een werkwijze. Ik volg mijn gevoel, gehoor en ik neem mezelf op en luister het terug. Een creatief proces met veel uitproberen en net zo lang doorgaan tot je op een opname terug hoort wat je ook in je hoofd had.
Uit de lijst met dingen die je de afgelopen jaren hebt ondernomen blijkt dat je weet wat je wilt. Waar ben je op dit moment muzikaal vooral mee bezig en wat zijn je doelen op korte en lange termijn (zowel solo als de samenwerking met andere muzikanten, Madera, Why roosters crow,…)?
Het Gitaar-, Zang- en Drum Instituut Friesland loopt uitmuntend goed. Jente en ik kunnen hier ook al onze creativiteit in kwijt. Onze hoofdlocatie in Leeuwarden is inmiddels uit aan het groeien tot een inspirerende omgeving voor beginnende en gevorderde muzikanten. Ik ben ook bezig met het opzetten van lesmateriaal (ook online) en ben dus gestart met het schrijven van mijn 2e solo-album. Met Madera zitten we momenteel veel in de oefenruimte. We hebben een nieuwe bezetting waar we binnenkort weer mee de planken op gaan.
De afgelopen 5 jaar speelden we 80 keer per jaar en willen ons nu gaan vernieuwen. In september van dit jaar hebben we in Friesland een aantal shows gedaan met zangeres Amy Belle (ontdekt door Rod Stewart). Met Amy liggen ook ideeën om samen te gaan schrijven. Veel diversiteit dus en ik denk ook dat dat is wat ik nodig heb. Mijn doel is om als muzikant in elke stijl als mezelf te klinken. Klinkt als een eigenzinnige allrounder, niet? ;)
