(TradRecords Trad028)
Met nummers met Engelstalige titels presenteert het duo Hartwin Dhoore (diatonisch accordeon) en Ward Dhoore (mandola, gitaar, synths en soundscapes) hun tweede schijf, na het debuut Rodeland. Het album bevat niet alleen voortreffelijke, aansprekende muziek, maar is tevens ultiem opgenomen en gemixt in de TradRecords studio door Jeroen Geerinck. De opnamen sprankelen, zijn direct, levendig, kristalhelder en met dynamiek. Wat een perfecte opname al niet kan doen.
Maar zelfs een subliem vastgelegd muziekstuk kan nog zo abominabel overkomen als het van zichzelf niets voorstelt of de grenzen van het minieme niet overtreft. Daarover hoef je je bij de broers Dhoore geen zorgen te maken. Tien tracks met een heerlijk frivole diatonische accordeon die nu eens ontroerend en dan weer vol vuur speelt, gesteund door een drive van de gitaar of mandola , of juist de verfijnde harmonische toevoegingen van die instrumenten. De rollen worden menig keer ook omgedraaid.
Zeer subtiel worden nu en dan sfeer verhogende klanken toegevoegd door synths, klankmanipulaties of de flugelhorn van Geerinck. De composities, allen instrumentalen van het duo zelf, variëren van bijna tragisch aandoende airs (Bobby, ) tot speelse dans melodieën als Airboys, het pittige When we fly of het wat meer ingehouden Back on track. In Downhill drifters zie je de eerst stevig doorstappende zwervers voor je, die naarmate de vlakte wordt bereikt vlotter en vrolijker voortgaan. Ook lieflijke melodieën als Mareel passeren en nostalgie weerklinkt in We’ll meet again.
De broers Dhoore blijven meesterlijke muzikanten, vooral ook omdat ze de menselijke emotie niet verloochenen.
