Dinsdagmorgen 28 augustus 2012 is in Heerlen de Limburgse troubadour Sjef Diederen overleden.Hij was oorspronkelijk schilder en dakdekker maar om aan de militaire dienst te ontkomen ging hij in de Staatsmijn Emma werken. Later werd hij daar praktijkleraar aan de ondergrondse vakschool.
Joseph Isabel Maria Diederen (30 april 1932, Valkenburg) woonde in Hoensbroek en was samen met Frits Rademacher, Jo Erens en Harry Bordon wegbereider voor de Limburgse streektaalmuziek. Als liedjesschrijver maakte hij meer dan 300 liedjes.
Na de Tweede Wereldoorlog overleden kort na elkaar zijn beide ouders en kwam Sjef bij familie terecht. Toch kreeg hij daar een gitaar (voor 46 gulden; een hoop geld in die tijd). Sindsdien zong en speelde Diederen waar het mogelijk was. In het begin trad hij ook als Jim Mirelli in het Duits op. In 1963 verscheen hij als Duitstalige zanger voor de KRO-televisie in het programma Springplank.
De bas-bariton die zichzelf op gitaar begeleidde was niet alleen bekend in Limburg maar ook ver daarbuiten. Diederen zong ontroerende, romantische en humoristische liederen. Het Liedje Geneet van ’t laeve schreef hij al in 1978 maar is in Limburg nog steeds erg populair. Ook bracht hij een drietal cassettes met geestelijke liederen (in het Nederlands) uit.
Diederen ontving diverse prijzen en onderscheidingen waaronder de Gouden Narrenkap en de Jo Erensprijs voor zijn verdiensten als troubadour. Hij stopte in oktober 2010 maar presenteerde gelijktijdig zijn laatste cd met veel nieuwe liedjes.
