Murmures
(Eigen beheer, KråktjärnCD11)
Sophie Cavez (diatonisch accordeon) en Josefina Paulsen (nyckelharpa), die eerder al samenspanden binnen Sirus, in het gezelschap van Jonas Åkerlund en Baltazar Montanaro, met een heel gesmaakt album Lummen (2019) als resultaat, schikten zich vorige herfst in Kråktjärn onder de laatste zonnestralen rond de vuurplaats om instrumentale, poëtische mijmeringen uit te wisselen.
Elk van hen bracht ongeveer de helft van de composities aan, die groeiden vanuit zelfreflectieve momenten. Openend gaan ze aan de slag met Sophie’s Tourbillion d’automne, haar Opus 1 voor Josefina, waarin ze terugdenkt aan die eerste kennismaking met Josefina’s paradijsje in de herfst van 2018, gevolgd door zomerse bespiegelingen rond datzelfde Kråkjärn. Later volgt nog een derde luik wanneer ze met Marche d’hiver de winter induikt.
Op haar beurt nodigt Josefina haar uit deelgenoot te zijn van Insnôad, een instrumentale interpretatie van hoe het voelt ingesneeuwd te zitten in het eigen huis of gevangen in je grootste passie. Waarna ze doorzet met twee scottisches waarvan ze Skymningsschottis opdraagt aan Sofie, terwijl ook Dunkla polskor en Vidunderliga vidunder (monsterlijke monsters!?) aan haar geschonken worden.
Naast de warme, gezellige huiselijkheid die het korten van de dagen oproept, vormt het moederschap en de impressies hierrond bij beiden een terugkerend thema. Het ultieme exponent hiervan vormt de laatste Murmure-Azur, wanneer Juliette mee murmelt onder de dekens op moederdag.
Het resultaat is een heel fragiel weefsel waarvan de draden uit hun beider instrumenten omgetoverd worden in heel intimistische, kleurrijke patronen, waarbij vanuit de wederzijdse empathie voor elkaars composities het geheel veel meer wordt dan de som van de delen. Buitengewoon hoe ze er opnieuw in slagen een puik staal van (ook) perfect dansbare, impressionistische (f)luisterfolk ten gehore te brengen.
