Strograss – Brother earth

Brother earth
(Appel Rekords APR1376)

Dit tweede album van Strograss gaat stappen verder dan voorganger The world is one big hill, waarmee de groep al hoge ogen scoorde. Strograss doet dan wel vermoeden dat we hier met een bluegrass formatie van doen hebben, toch is het juist de eigenheid die deze groep onderscheidt van de vakbroeders. Het kwintet grossiert in stijlelementen van bluegrass en rootsmuziek, maar gebruikt de bouwstenen enkel om tot een eigen architectonisch bouwwerk te komen. Het zijn de sterke meerstemmige vocalen die meteen in gehoor springen.
Op een song van Derrol Adams na is het gehele album opgebouwd rond eigen werk dat op een inventieve manier gearrangeerd is, en ook meteen laat horen dat de groep enkel muzikanten met kwaliteit in de gelederen heeft. Strograss brengt songs met inhoud die zo uit het leven gegrepen zijn. De prettige zang blijft onderhoudend, en wordt gevoed door prima begeleidingen en mooi opgebouwde solo’s op viool en accordeon. Inderdaad accordeon! Barbara Ardenois weet met haar balginstrument op een ludieke wijze een toevoeging te zijn op de snaarinstrumenten setting die we kennen vanuit de bluegrass.
Dit is zeker geen traditionele bluegrass voor, eerder een vooral naar eigen smaak ingevulde progressieve sound waarin de banjo rinkelt, een stuk degelijk gitaarwerk wordt voorgeschoteld en vooral ook mooi strijkwerk wordt volbracht door violiste Lotte Remmen. Quentin De Vlaeminck kleurt de diepte met de contrabas, terwijl Joachim en Johannes Wannyn het voortouw nemen in de vocalen en begeleidingen.
Strograss zet met Brother earth een heel rijk album neer dat ruikt naar Amerikaanse roots, maar vooral schittert van eigenheid!

 

Scroll naar boven