(SusannaSonata CD080)
Dertien albums bracht de veelzijdige Noorse zangeres/componiste Susanna (Karolina Wallumrød) hiervoor al uit. Die albums verschillen soms als dag en nacht. Jazz, klassiek, pop, folk… Je kan het allemaal ontdekken in haar oeuvre. Zo registreerde ze eerder (een) album(s) met intieme muziek, refererend aan folky ballads. Daarvan is in het geheel geen sprake op Meditations on love.
De titel klinkt romantisch en waar het tekstueel over gaat is makkelijk te raden, maar muzikaal is er weinig romantisch of melodramatisch. Je zou het kunnen omschrijven als jazzpop, vergezeld van elektronische popmuziek met flarden experimentele geluidssamples, al sijpelen – wellicht dankzij producer Juhani Silvola – toch af en toe wat rootsflarden in de uitvoeringen door. Naast een arsenaal aan keyboards en geprogrammeerde percussie vind je in enkele tracks een heus blazersensemble. Dat stuwt de dynamiek in volle vaart omhoog, maar ik word er niet blijer van. Liever hoor ik de fragmentarisch begeleide singer-songwriter met wat minder hitpotentie. Subtiele invulling is er wel, bijvoorbeeld door violiste Sarah-Jane Summers.
Toch is het niet alleen maar kommer en kwel. Een deel van de nummers toont de klasse van Susanna, zoals de slow ballad A swallow en wat rustiekere jazzy creaties. Meditations on love is een album dat je wellicht vaker moet horen en moet groeien. En Susanna is een muzikante die zich niet voor één gat laat vangen. Dan loop je het risico een album te produceren dat wat minder overtuigt, maar wellicht weer anderen laat genieten.
