Nog een vinyl single uit de tijd van de protesten tegen kernenergie. Dit 45 toeren schijfje van Voorheen Turf heet Ome Arie ging uit vissen, een zeer meezingbaar lied, dat een refrein bevat dat eind jaren zeventig ook tijdens anti-kernenergie demonstraties in Almelo en Dodewaard luidkeels gezongen werd. Voorheen Turf kwam uit Utrecht, en maakte […]
Collector’s item – Ome Arie ging uit vissen Lees verder »
In de vorige delen van deze artikelenreeks werden al enkele liederen vermeld die na de eerste Wereldoorlog werden geschreven. Bij de paragraaf ‘Montéhus’ vermeldden we zijn chanson uit 1922 La Butte Rouge. En onmiddellijk na de wapenstilstand werden overwinningsliederen geschreven zoals Qui a gagné la guerre? en La Madelon de la Victoire. In de eerste
La Grande Guerre in het Frans chanson, deel 3 Lees verder »
Vooraleer verder te gaan met het Franse patriottisme dat in chansons tijdens de wereldoorlog zo mogelijk nog uitdrukkelijker bezongen werd dan ervoor, willen we het hebben over hét soldatenlied dat in Wereldoorlog I de soldaten aan het dromen kon brengen. Dit is deel 2 van deze serie: La Grande Guerre in het Frans chanson, deel
La Grande Guerre in het Frans chanson, deel 2 Lees verder »
De Achterhoekse folkrockformatie Palace Flophouse bestond grofweg van 1977 tot 1983. In die tijd werden er twee lp’s opgenomen. De eerste, Bonte Brug, in een Duitse studio en die werd uitgegeven op het Universe label te Leeuwarden. De tweede, Eigen weg, werd opgenomen in de eigen studio in Silvolde, wat later de bekende Silvox studio van groepslid
Palace Flophouse – Dodewaard Lees verder »
Sinds enkele weken is in de bioscoopzalen van Nederland de film Violeta went to heaven te zien. De film is een biografische prent over het artistieke en amoureuze leven van Violeta Parra. Zij geldt als de voornaamste figuur van het ‘Nueva canción Chilena’, zeg maar de Chileense folkrevival in de zestiger jaren. Het in roulatie
Violeta Parra – Moeder van het nieuwe Chileense lied Lees verder »
Soms wordt een mens nog verrast bij het luisteren naar de radio. Op 16 maart luisterde ik naar Nieuwe feiten, een vooravondprogramma op radio1, VRT. Tussen de gesprekken door hoorde ik Jules de Corte zijn bekendste lied Ik zou weleens willen weten zingen. Wat een verrassing! Minstens zo verrassend was wat de presentator van dienst, Luc
Jules de Corte – Een man die gisteren al over vandaag zong Lees verder »
De in 1431 geboren Franse dichter, vrijbuiter en vagebond François Villon houdt tot op de dag van vandaag de gemoederen bezig. Zijn leven is een aaneenschakeling van haast niet voor mogelijk te houden voorvallen. Nog tijdens zijn leven is Villon in Parijs – waar zijn verzen van mond tot mond gingen – een legende geworden:
Ernst van Altena vertolkt Villon Lees verder »
Met Miel Cools en Kor van der Goten hoorde Hugo Raspoet tot de pioniers van de Nederlandstalige kleinkunst in Vlaanderen. Al minimaliseerde de zanger zijn belang zelf al snel. Hij portretteerde zichzelf graag als het kleine broertje dat in het voorprogramma een paar liedjes mocht zingen. In 1962 stond het genre nog in de kinderschoenen,
Hugo Raspoet: Tussen poëzie en politiek Lees verder »
Begaafd, eigenzinnig, miskend Door liefhebbers van het kleinkunstgenre wordt Hans van Deventer als een van de groten van het genre in de jaren zestig gezien. Toch zal zijn naam bij veel mensen tot opgetrokken wenkbrauwen leiden; nooit van die man gehoord. Door een combinatie van factoren, zowel persoonlijke als externe, wist van Deventer zijn talent
Hans van Deventer Lees verder »
Er was eens…….Het Burg Waldeck Festival. Van 1964 tot 1969 vonden in het Duitse Hunsrück middengebergte (Rheinland Pfalz) zes muziekfestivals plaats. Het waren de allereerste openluchtfestivals in Duitsland. Ze boden een belangrijk podium aan internationale folk en chanson. Het belang van dit initiatief voor de verdere ontwikkeling van deze genres in Duistland kan moeilijk overschat
Het Burg Waldeck Festival: de moeder der Europese folkfestivals Lees verder »
De chansonnier Ronnie Potsdammer (geb. 25 augustus 1922, Hoogeveen) was bij zijn leven al een naam die verbonden bleef aan de jaren zestig, toen zijn hoekig gezongen liedjes vaak niet door de beugel konden bij omroepen en platenmaatschappijen. Zijn naam is nu haast vergeten. Toch was hij een boeiende figuur, markant en uitgesproken. Onverstoorbaar en
Ronnie Potsdammer: hoekige en onverstoorbare chansonnier Lees verder »
Beter laat dan nooit. Maar nu kwam ons pas ter ore dat de muzikale film die afgelopen winter in Zweden in première ging: Cornelis. Voor menig Zweed is er maar één die zo heet en dat is natuurlijk Cornelis Vreeswijk (“skandinavias Cash”). In Nederland vooral bekend van De nozem en de non en Veronica. Maar
Cornelis, de film! Lees verder »
