Massimba na Ngombi (Colophon Records ColCD138) Het Belgische Africa Museum brengt een cd uit met authentieke liveopnamen op de ngombi, de lokale harp uit Tsogo in Gabon. Het boogvormige instrument kent acht snaren en heeft een van omvang beperkte klankkast. Daardoor is het volume beschaafd en wordt het nauwelijks gedragen. Dieudonné Mondjo en Dydas Hymbila […]
Dieudonné Mondjo & Dydas Hymbila – Massimba na Ngombi Lees verder »
Roadside (Buda Musique 860322) Diogal Sakho is een mij onbekende 48 jarige singer-songwriter uit Senegal, die met Roadside toch al zijn vierde album uitbrengt. Diogal logenstraft het stereotype beeld dat we van Senegalese muzikanten hebben: swingen, uptempo beats en altijd een brede glimlach. Diagol bezingt op Roadside echter de keerzijde van het leven. Dat doet
Diogal – Roadside Lees verder »
Soar (Bendigedig BEnd12-1) Het verhaal rond het duo Finch-Keita leest als een sprookje. In 2012 zou Catrin Finch een aantal concerten geven met Malinese superster Toumani Diabate. Dit keer geheel buiten zijn schuld kon Diabate niet verschijnen vanwege een coupe in Mali. Seckou Keita werd op het allerlaatste moment als vervanger opgeroepen. Daarmee begon een
Catrin Finch & Seckou Keita – Soar Lees verder »
Ligerian blues (Buda Musique 860290) Deltas is een trio met twee Fransen, Vincent Erdeven (gitaar) en Richard Bourreau (kora, viool) en Malinees Andra Kouyaté (zang, n’goni en n’goni bas). De opmerkelijke samenstelling uit zich in de muziek, die weliswaar dicht leunt tegen het ‘West-Afrikaanse singersongwriters idioom’, maar toch een westerse eigenheid meekrijgt. In composities die
Deltas – Ligerian blues Lees verder »
Joe Driscoll & Sekou Kouyaté – Faya Catrin Finch & Seckou Keita – Clychau dibon Toumani & Sidiki Diabaté – Toumani & Sidiki Ooit was de kora een exotisch West Afrikaans instrument. Sidiki Diabaté, de vader van Toumani, introduceerde het instrument in de jaren zeventig in West Europa. Gambiaan Dembo Konte en Senegalees Kause
Mokte (Contre-jour CJ 032/Munich) Veel muzikanten uit Kameroen zijn bij ons niet bekend, laat staan vrouwelijk singer-songwriters. Sally Nyolo is dan wel de meest bekende. Kareyce Fotso is het groeibriljantje uit het west-midden Afrikaanse land. Haar 2e album Mokte staat bol van het positivisme. Geen aanklachten, verzet of reactie, maar op zoek naar het betere
Karyce Fotso – Mokte Lees verder »
Libation (Cumbancha CMBCD30/Munich) Inmiddels zeventien jaar geleden werd de Sierra Leone’s Refugee All Stars in een vluchtelingenkamp in Guinee opgericht. In die periode vonden noodgedwongen personeelswisselingen plaats. In het afgelopen decennium verschenen er slechts drie albums. Libation is de recente loot aan het palmares. Opnieuw, evenals bij het debuut Living like a refugee, werd deze geproduceerd door Chris Velan.
Sierra Leone’s Refugee All Stars – Libation Lees verder »
Jama Ko (Outhere records OH021 / Xango) I speak fula kreeg een Grammy nominatie en plaatste daarmee Bassekou Kouyate als solo artiest voor het voetlicht. Als begeleider van zowel Ali Farka Toure als Toumani Diabate en optredend met bijvoorbeeld Paul McCartney, John Paul Jones en Taj Mahal had hij zijn sporen al verdiend. De muziek
Bassekou Kouyate – Jama ko Lees verder »
Brothers in Bamako (Contre Jour CJ028/Munich) Habib Koite stamt uit een belangrijke griot familie, maar hij volgde niet in de sporen van zijn voorgangers. Koite maakt toegankelijke West Afrikaanse muziek, die weliswaar gebaseerd is op de oude tradities, maar niet traditioneel te noemen is. De echte singer/songwriter van de Afropop, die inmiddels navolging kent. Eric
Habib Koite & Eric Bibb – Brothers in Bamako Lees verder »
Aduna (Muziekpublique 05/Xango) Brussel kent een grote populatie inwoners uit het Afrikaanse continent. Het podium Muziekpubliek speelt een kataliserende rol in de culturele uitingen van die bevolkingsgroep. Naast een podium en workshops brengt de organisatie sinds enkele jaren ook mondjesmaat geluidsopnamen uit. Malick Pathé Sow is vast een favoriet, want het is zijn tweede album
Malick Pathé Sow & Bao Sissoko – Aduna Lees verder »
Albala (Glitterbeat GBCD004 / Munich) Ooit was hij begeleider van zijn beroemde naamgenoot Ali Farka Touré. Maar Samba Touré, eveneens gitarist, is al aan zijn derde cd onder eigen naam toe. Albala komt uit het Songhai en betekent zowel donker als gevaar. Het refereert aan de situatie sinds 2012 in -met name het noorden van-
Samba Toure – Albala Lees verder »
Nimissa (Cristal Records CR 184 / Harmonia Mundi) Kimintan ‘Ba’ Cissoko is een van de vele griots, maar niet de minste. Nimissa is zijn vierde album, waarop de Guinees een eigen stijl neerzet. De herkenbare Mandingo sound is kernmerkend en prominent aanwezig. Doch Cissoko mengt deze met jazz, Caribische invloeden, salsa en rumba, funk en blues. Dat gebeurt
Ba Cissoko – Nimissa Lees verder »
