Two step, jitterbug en cajun waltz zijn enkele dansen die ik ooit heb geleerd van Joke van de Valk. De cajun muziek sprak mij wel aan, dus wilde ik daar veel van weten. Later ben ik naar het driedaagse cajun en zydeco festival geweest in Raamsdonkveer, een van de weinige festivals in Europa. Ergens op […]
Wieringa Wikt en Weegt: gewaagde dans Lees verder »
Langzaam verandert de wereld in chaos. Wilde boeren in Nederland en daarbuiten, brandende bossen, verdronken steden, verdrogende gronden, afbrokkelende bergen, schietende ‘lone wolfs’ in Amerika en in Europa, een oorlog dichtbij met overlopende vluchtelingensteden, nog steeds voort woekerende virussen en ja, ik ben vast nog veel vergeten. Ik weet het niet, maar er zijn vast
Wieringa Wikt en Weegt: heftig koor Lees verder »
Altijd al was ik een groot liefhebber van radio. Dat werd nog eens versterkt door de vraag of ik een radioprogramma wilde maken bij onze plaatselijke radiozender en later bij de regiozender in Abcoude. Muziek van de vele culturen op aarde kon ik aan de luisteraar aanbieden en ook informatie over die muziek vertellen. Er
Wieringa Wikt en Weegt: radio Lees verder »
’t Was weer zover. De geluiden van die verre Balkan kwamen wel op een hele vreemde plek tot mij . Lekker lezend in het tuintje van mijn vriendin hoorde ik plotseling en maar heel even flarden uit een geluidsdrager en zeker wel Balkan muziek. Het getrainde oor, de jarenlange herkenning van de Balkan muziek vertelde mij
Wieringa Wikt en Weegt: Grieks genoegen Lees verder »
Turbulente tijden in dit deel van de wereld. Op oudere leeftijd moet ik nog een oorlog in de buurt mee maken. De politiek laat zich weer eens van z’n donkere kant zien. De beelden en de verhalen laten weer een hoop leed zien en horen als de democratie weer opzij wordt gezet en mensen weer op drift
Wieringa Wikt en Weegt: Turkse herinneringen Lees verder »
Ooit schreef ik recensies voor Mokum Folk Agenda, waarin de aankomende wereldmuzikale en folk optredens werden aangekondigd in Amsterdam en wijde omtrek – soms ver weg in Nederland. De Stichting had mijn folkcafé activiteiten ‘geadopteerd’ toen ik er alleen voor zou komen te staan. Ik schreef onregelmatig over de nieuwe wereldmuziek cd’s die ik op
Wieringa Wikt en Weegt: boventonen Lees verder »
Of we mee gingen, want mijn verleden was tijdelijk te zien in Amersfoort. Dat was nog nét voor de lockdown van januari 2022, toen het theater werd benadeeld ten opzichte van de koopgoot. En onze vrienden wilden weer naar hun jaarlijkse uitje als ‘Vrienden van’ dansgroep Paloina, waar ik vroeger een onderdeel van was. Een
Wieringa Wikt en Weegt: afspraak = afspraak Lees verder »
Ik heb een mooi album aangeschaft van een fijne muzikante waar ik vaker naar heb geluisterd, maar dit album van Eliza Gilkyson uit 2020 komt toch net iets dieper binnen. Na het horen van dit prachtalbum probeerde ik een herinnering op te roepen die hier bij zou kunnen passen. Het duurde wél even voor ik iets
Wieringa Wikt en Weegt: protestfolk Lees verder »
Al vroeg kwam het NIVON in mijn leven. Als kind werd ik op deze landelijke club gezet door mijn ouders. Ik ging daar zo intensief mee aan de slag, dat ik nu nog het Nederlands Instituut voor Volks Ontwikkeling en Natuurvrienden werk kan opdreunen. Dé club voor clubjes als: fotografieclub, wandelclub, volksdansclub, stijldansclub, toneelclub. Ik
Wieringa Wikt en Weegt: jong geleerd Lees verder »
Al vroeg vond ik de man op de cd Ship of fools van John Renbourn. Mijn zoektocht binnen de folk kwam van verschillende horen en zeggen situaties. Internet bestond nog niet, maar wat we wél hadden was gesprekken voeren met kennissen en gelijkgestemden over nieuwe muziekwerelden. Iemand had gehoord dat Nic Jones naar Nederland –
Wieringa Wikt en Weegt – Gitaarhelden Lees verder »
Op weg naar mijn wederhelft in Landsmeer reed ik op m’n fietsje langs de Nieuwmarkt en hoorde ik een fanfare die niet uit een geluidsdrager kwam. Het nazomerzonnetje maakte mijn humeur prettig en ik had tijd, dus even kijken waar dat geluid vandaan kwam. Een lange stoet blazers en trommelaars speelde achter een banner van
Wieringa Wikt en Weegt: Gesprek Lees verder »
Vandaag heb ik weer zin in schrijven, maar ik merk dat ik niet bij mijn herinneringen kom. Ik vind het leuk om muziekrecensies te koppelen aan muzikale momenten uit mijn voorbij gegane leven; de momenten van nostalgisch terugkijken naar wat ik heb meegemaakt. Verder kijk ik alleen maar naar voren en zie wat plotseling op
Wieringa Wikt en Weegt: Malthusiaan Lees verder »
