Live from Harvard
(Birnam CDCLTHA2019CD)
The Clutha is een legendarische Schotse folkgroep die voornamelijk in de jaren zestig en zeventig redelijk bekendheid genoot. Het vijftal, Ronnie Alexander (gitaar, zang), Callum Allan (viool), Tom Johnstone (doedelzakken), Gordeanna McCulloch (zang) en Erlend Voy (viool, concertina, zang) concentreerde zich vooral op de liederen uit de Lowlands en de traditionele ... lees verder »
Balsam
(Antartica records, AR010)
Het zal me wellicht vergeven worden dat de cover associaties oproept met virusjes, niet onterecht trouwens, want dit album blijkt ongemeen aanstekelijk te zijn. Dit album vormt een muzikaal project dat de ruggengraat is gaan vorm van een samenwerking met het theatergezelschap Laika. Insteek vormt ditmaal een eerbetoon aan in tijd en ... lees verder »
Maryann’s Garden
(CMCD001/1)
Wie kent nog Cristine Merienne? Eind vorige eeuw was ze de helft van het Bretonse duo Sedrenn, dat in Nederland redelijk veel succes kende. De twee dames, Merienne en Elisa Vellia zetten na Sedrenn ieder een solocarrière voort. Waar Vellia(niti) naar haar Griekse roots terugkeerde, bleef Merienne dichter bij de Keltische (Iers en ... lees verder »
The maritime suite
(Fellside FECD284)
Peter Bellamy was een tragisch figuur. Een van de belangrijkste creatievelingen in de Britse folk, maar hij heeft nooit de waardering gekregen die hij verdiende. Zwaar ontmoedigd maakte hij in 1991 een eind aan zijn leven. Daarna ontstond, zoals vaker, de belangstelling. Hedendaagse muzikanten als Jon Boden etaleren de bewondering voor ... lees verder »
III
(Realworld CDRW223)
Op bepaalde dingen val je regelmatig terug, ondanks of juist omdat je weet wat voor vlees je in de kuip hebt. Je komt niet voor teleurstellingen te staan, doch evenmin voor verrassingen. Een goed, lekker bier, een heerlijk gerecht voor een maaltijd, wellicht zelfs een type auto of een bepaalde reparateur. Noem maar ... lees verder »
Delashena
(Buda Musique 860330)
Soms heb je maar verdomd weinig nodig om schitterende muziek te maken. Shadi Fathi plukt de snaren van de setar of de shourangiz, beiden verwant aan de saz. Van Bejin Chemirani weten we intussen dat hij een meester is op de Arabische percussie-instrumenten. Dat volstaat om heerlijke mystieke nummers voort te brengen ... lees verder »
Ameriikan laulu
(Nordic Notes NN111)
Zoals veel Europeanen in de 19e eeuw emigreerden naar het economisch beloofde land, vertrokken ook Finnen daar naar toe. Zoals voorvaders van Sara Pajunen. Die van Teija Niku bleven in het westen van Finland. De twee delen dus een gezamenlijke achtergrond en dat willen ze in de muziek van Aallotar laten ... lees verder »
Korpin Marssi/The Raven’s March
(Nordic Notes, NN 115)
Sinds 2003 al maakt het duo Emilia Lajunen (5-snarenviool, nyckelharpa en zang) en Eero Grundström (harmonium, harmonica en zang) zowat alle Finse festivals onveilig. Deze term is niet toevallig gekozen, want ondanks wat bezetting en instrumentarium zou doen vermoeden blijkt deze plaat toch wel behoorlijk te rocken, getuige ... lees verder »
Osi hara ‘houn ta poulia
Geen catalogusnummer (Xango Music Distribution)
Opnieuw een cd met Ross Daly in de hoofdrol (lyra, luit, saz, tarhu). Maar de echte ster op het album is zangeres Evgenia Damavoliti. Een heerlijke, diep warme stem, die uiterst flexibel is, liederen vol ornamentatie gezongen. Ze koos de teksten van de tien tracks zelf ... lees verder »
Mil Hent – Mille chemins
(Coop Breizh, CD 1134)
Wie kan de liefde voor zijn moedertaal poëtischer bezingen als Denez? Mil Hent (duizend wegen) vormt een ode aan het Bretoens, als een van de duizend vuurtorens, een van de duizend paden, die ons de weg wijzen naar een rijkere mensheid. Zijn stem rijgt de woorden van ... lees verder »
Alku (The beginning)
(Nordic Notes NN102)
Pävi Hirvonen is een van de afgestudeerden aan de Sibelius Folk Academy in Helsinki. Dankzij dit instituut blijft er een onuitputtelijke stroom aan nieuwe jonge folkmusici op ons afkomen. Ze zijn ondergedompeld in de tradities van het land, maar beperken zich daar niet toe.
Hirvonen nam er een solo-cd op ... lees verder »
Nightfall
(ECM 2522)
In 1989 nam June Tabor het album Some other time op met ‘jazz standards’. Het werd nauwelijks gepruimd door de folkliefhebbers dat Tabor zich waagde aan een ander genre. Iets waar haar donkere en gedragen stem zich toch zo goed voor leent. In 2013 verscheen het titelloze album Quercus op het progressieve jazz ... lees verder »