De vertolkingen door Talila van Jiddische liederen waardeer ik sinds ruim dertig jaar. Bij deze nieuwe opnames is mijn waardering niet minder, wel integendeel. Na de oorlog in Parijs geboren uit Poolse Joodse ouders is Talila er met Frans en Jiddisch opgegroeid. Zij heeft uitstekende begeleiders. Teddy Lasry (klarinet, piano, accordeon en meer nog) begeleidt haar al een kwarteeuw lang, net als contrabassist Pierre Mortarelli. Jongere muzikanten spelen hier trompet, trombone, gitaar en percussie. Talila koos de nummers vooral uit het bekende, traditionele repertoire, ook nummers die ze vroeger al zong. Maar wat een extra gevoel krijg je hier te horen. Liederen als Belz, A YiddischeMame, Papirossn klinken bijzonder mooi. Zelfs het overbekende Bay mir bistu sheyn klinkt als nieuw. Talila geeft veel ruimte aan de muzikanten om ook hun virtuositeit te laten horen. Verrassend zijn de nummers Boulevard fun broken dreams, een Jiddische versie van het nummer, en Sarah van Charles Aznavour in het Frans. Ook de verpakking van de cd verdient aandacht. Het is een boekje van 120 pagina’s met harde kaft. Het bevat ruim twintig kleine verhalen uit haar leven als Joods meisje in die grote stad. De verhaaltjes zijn zowel in het Frans als in het Engels afgedrukt. Deze uitgave is een aanrader voor wie van Jiddische liederen houdt of deze wil leren kennen.
Reeds als tiener werd ik geboeid door chanson en kleinkunst. Gaandeweg heeft deze interesse zich uitgebreid naar liederen in andere talen. Duitse chansonniers, zowel als Jiddische zangers en zangeressen en Latijns-Amerikaanse protestliederen konden mij bekoren.
Voor mijn eerste werkopdrachten in de jaren zeventig doorkruiste ik de Westhoek met zijn vele soldatenkerkhoven en monumenten die de Eerste Wereldoorlog herdenken. Dat heeft mijn interesse gewekt voor het oorlogsleed en natuurlijk ook voor de vele liederen die erover gezongen worden. Het folkfestival te Dranouter dat ik sinds 1981 bezoek en de Vredesconcerten Passendale hebben die interesse nog doen groeien.
Het Vlaamse folkblad Gandalf waaraan ik meewerkte ging in 1997 ter ziele. Als abonnee van New Folk Sounds las ik dat het blad nieuwe medewerkers vroeg. Zo schrijf ik sinds ruim vijftien jaar voor dit blad.
Mijn muzikale activiteit als koperblazer op alto in het plaatselijk harmonieorkest heb ik, wegens verhuis van West-Vlaanderen naar Limburg, stopgezet. Naast het luisteren naar en lezen over muziek, nemen de ruime tuin rond het nieuwe huis en het geregeld bezoek van en aan kinderen en kleinkinderen nu een ruim deel van mijn tijd in beslag.
Ik ben ook actief in plaatselijke verenigingen en geef, waar men mij vraagt, ook graag lezingen over het chanson. Het blijft mij boeien.
Dat Klaas, een van mijn zonen, zijn weg vond als auteur en zanger van Nederlandse en Franse chansons -Yevgueni en Delrue- stemt me bijzonder blij.