(Buda Musique 860381)
Het Arabische ousoul betekent zoveel als ‘origineel, raamwerk’. In muzikaal opzicht verwijst het naar ritmische cycli. En daar van zijn er velen van in de Arabische muziek. Voor wie daar verder in geïnteresseerd is wordt een en ander verklaard in het boekwerkje dat bij deze cd is ingesloten. Tot in detail en de uitleg is wel sterk ethno-musicologisch. Ik beperk me daarom als niet gestudeerd musicoloog tot het zuiver luisteren. En dat is geen straf.
De Egyptenaren Tarek Abdallah (oud, zang, composities) en Adel Shams el Din (tamboerijn, riqq) krijgen op een aantal tracks ondersteuning van violist Christian Fromentin. Ze spelen overgeleverd werk, waarvan alleen de ritmepatronen vast staan, aangevuld met eigen composities, die dan wel weer gebaseerd zijn op die oude metrums.
Ousou borduurt voort op wat de heren tien jaar geleden begonnen met hun debuut Wasla. De 18 tracks zijn opgedeeld in vier Wasla’s, zeg maar medleys. Ze kennen allen een zeker maatpatroon variërend van geijkte ritmen als de twee-, drie-, vier- en zelfs de vijfkwarts maat, tot voor onze westerse oren ongebruikelijke maatsoorten als vijf- en zeven-, elf-, dertien- en zeventiende-achsten en soms is er sprake van een vrije maat. De puristen zullen wel mee zitten te tellen.
Maar je hoeft niet te diep in die technische uitvoering te duiken om het genietbare samenspel van Abdallah en El Din te kunnen waarderen. De oudspeler is vingervlug, soms lijkt het alsof hij voortdurend arpeggio’s speelt, maar nergens wordt het gepriegel. Ondanks het ontbreken van harmonieën – op de oud speel je alleen melodieën, geen akkoorden – swingt het bij vlagen en vervult de riqq een opzwepende rol. De viool vult op bepaalde nummers, meestal unisono, de oud aan.
