 |
From Babylon to Avalon
(Gentlemen Recordings)
From Babylon to Avalon is het derde album van dit Frans/Britse gezelschap. In hun gelederen leden van Red Cardell, The Levellers, Meaelstrom en de zeer gerespecteerde uilleann piper Ronan Le Bars. Het album zou ‘een nieuw brug tussen Keltisch, rock en popmuziek zijn met een overtuigende autoriteit’.
Dat je niet altijd de persmailing moet geloven wordt duidelijk. Eigenlijk zou ik From Babylon to Avalon eerder een smoothy popfolk album willen noemen met weinig uitschieters. Hoogtepunt in ieder nummer – als hij meedoet – is Ronan Le Bars. Hij zorgt met zijn gedurfde, zwierige spel voor de nodige pit, power en inspiratie.
De begeleiding, met onder meer keyboards, akoestische gitaren, de standaard bas en drums, naast viool, mandoline en banjo is zeer gesofisticeerd. Zelfs als de stekker in een elektrische gitaar wordt gestoken en een blik vervormingsapparatuur wordt gebruikt. Met name de ballads of tragere nummers zijn slaapverwekkend.
Er zijn wat uitzonderingen. Zo is Dead end geheel in de stijl van bijvoorbeeld Mumford & Sons. Een lekker uptempo nummer, maar om dat als autoriteit en bruggenbouwend te noemen gaat mij wel erg ver. Zo’n nummer als I’m free – nee, helaas geen cover van The who – zou zo in het repertoire van Nick en Simon passen: glad en gezapig en weinig inhoud. Spetteren doet het even in de medley It’s morning Joe met banjo, uilleann pipe en viool in een uitdagende muzikale battle. Het is het enige nummer dat je typisch Keltisch zou kunnen noemen.
Mijn broek zakt helemaal af bij hun versie van de klassieker Black is the color. A capella gezongen met als backing een mannenstemmenkoor is dit geheel over de top.
Nee, The Celtic Social Club zal het muzikale domein met deze cd in ieder geval niet veranderen, hoe lovend de persbijsluiter ook is.
