The Henry Girls – December moon

artworks-000013784269-znj3zs-crop http://youtu.be/CAEXii1mwPY

December moon
(Beste!Unterhaltung BU033 / Clear spot)

Ierland kent drie muzikale pijlers: U2, de Keltische volksmuziek en… (Amerikaanse) country. Maar als je uit Donegal komt, ligt het voor de hand dat je de Gaelic variant van de landelijke rootsmuziek gaat spelen. Niet voor Karen, Lorna en Joleen McLaughlin. De drie zussen storten zich op de Amerikaanse volksmuziek. Alhoewel… de basis van hun muziek is dan wel de rootsmuziek van over de grote plas, doch ze is veel breder. Invloeden vanuit de jazz, de close harmony, zelfs wat soul en popmuziek passeren. En uiteraard de Ierse folk.
Joleen heeft daar de Keltische harp uit meegenomen. Soms opvallend aanwezig in een aantal korte muzikale schetsen, meestal heel subtiel ingezet, zoals bijvoorbeeld met rake arpeggio’s. Een zelfde subtiliteit hoor je bij de accordeon, al komt die ook veelvuldig op de voorgrond. De drie gezusters zijn allen multi-instrumentalist en bespelen harp, accordeon, viool, banjo, mandoline, piano, gitaar, ukelele en percussie. Desondanks krijgen ze hulp van een flinke troep gastmusici, die onder meer dobro, viola, drums en bas toevoegen, en in een enkel nummer zelfs een brass-sectie. Prominent in de sound is echter de loepzuivere driestemmige samenzang van de zussen.
Soms klinken The Henry Girls aardig traditioneel, zoals in de titelsong en Ol’ cook pot. Prettig klinkt een originele cover Watching the detectives van Elvis Costello en knap is de bewerking van Lhasa´s Fool´s gold. Iets minder gecharmeerd ben ik van de uitvoering van Rain & snow. Naast deze bewerkingen zijn de meeste songs eigen composities. Eerdergenoemde Ol’ cook pot een vergelijking met de Andrew sisters dringt zich op, net als in Couldn’t ask for more – heeft zelfs hitpotentie.
Toch had ik The Henry Girls over een gehele cd genomen iets minder gelikt willen horen, meer authentiek, dan overgoten met een popsausje. Het maakt het geheel net iets té gladjes en commercieel. Een – helaas – mooi voorbeeld is het schitterende Farewell dat mooi puur en akoestisch begint, maar gaandeweg net te veel productie meekrijgt. Natuurlijke schoonheid is net zo mooi, en minder opsmuk kent op termijn een langere houdbaarheidsdatum.

Kijk hier voor meer filmpjes van The Henry Girls.

Scroll naar boven