 |
Louder than words
(Beste Unterhaltung BU 045)
Uit het ruwe, desolate, idyllische Donegal komen de meest vrolijke, warme en opwindende klanken. Karen (fiddle, ukulele, piano, banjo) Lorna (accordeon, ukulele) en Joleen (harp, mandoline) McLaughlin zijn in Malin al jaren om onduidelijke reden bekend als The Henry Girls. En dat zal niet lang beperkt blijven tot het noord westen van Ierland. Net als op hun voorganger December moon is Louder than words een samensmelting van diverse muzikale invloeden, waaronder (Keltische) folk, country- oldtime en bluegrass met gesofisticeerde jazz elementen. Daarmee creëren de drie zussen een uniek geluid, dat vooral drijft op de uitmuntende meerstemmige vocalen. Ze worden vergeleken met Crosby, Stills & Nash of The Eagles. Ik houd het, alleen het geslacht al, bij The Andrew sisters -met dezelfde lekkere swing- en The McGarrigles. Die laatsten met name vanwege hun superbe intervallen die je bij de Girls ook terug hoort. Het trio is niet alleen verantwoordelijk voor de instrumentatie. Ze worden bijgestaan door een handvol (sessie)muzikanten, waarbij Ted Bonsonby opvalt door fraai spel op de resonator gitaar. Het geheel krijgt daardoor een sterk americana sausje. Toch is percussionist Liam Bradly voor mij dé man op de schijf. Fantastisch wat die man bijdraagt middels subtiel, gedoseerd en verfijnd trommelwerk. In een tweetal nummers wordt op evenzo geraffineerde wijze koperwerk toegevoegd in de beste Britse brass traditie. Lekkere vrolijke en ontspannende muziek van een zeer hoge kwaliteit…
