The Henry Girls – Shout sister shout, a musical tribute to the Boswell sisters

Shout sister shout, a musical tribute to the Boswell sisters
(Beste! Unterhaltung BU087)

Dit is genieten! Wie de Henry Girls kent weet dat de drie Ierse zussen Karen, Lorna en Joleen McLaughlin driestemmige vocale samenzang tot een kunst hebben verheven. Daarnaast etaleren ze een meer dan gemiddelde vaardigheid op diverse instrumenten (onder andere viool, accordeon, ukelele, harp en piano). En dat ze niet te vangen zijn in één muzikale discipline.
Net zo makkelijk gooien ze een Ierse traditional in hun repertoire als een cover van Bruce Springsteen, of een oude jazzklassieker naast een eigen fraai gecomponeerde ballad of swingende instrumental. Breed georiënteerd heet dat dan. Dé grote inspiratiebron van de drie (van de zeven!) zussen is echter het Amerikaanse trio The Boswell Sisters. Eerlijk gezegd had ik voor The Henry girls nog nooit van deze eveneens zingende drie zussen gehoord. Maar de veel bekendere Andrew Sisters, zelfs the Ronettes, Pointer sisters zijn schatplichtig aan Martha, Connee en Helvetia Boswell. Zelfs Ella Fitzgerald liet zich ooit ontvallen ‘nooit als een andere zangeres te willen klinken, behalve als Connee Boswell.’
Evenals de Ierse zussen waren de dames Boswell geschoolde muzikanten, die ragtime, jazz, swing, Vaudeville, de vroege (country)blues en New Orleans invloeden absorbeerden in hun vertolkingen. Begin jaren twintig van de vorige eeuw begonnen ze met optredens in New Orleans. Hun succes was ongekend in de jaren dertig. In 1936 besloten ze te stoppen. Joleen McLaughlin ontdekte in 2013 bij toeval een You tubefilmpje met The Boswells. De rest is historie…
Als eerbetoon aan de Amerikaanse zussen schreef Joleen een tiental partituren van songs uit het Boswell Sisters repertoire, waarbij ze zo dicht mogelijk bij de oorspronkelijke arrangementen bleef. Een aantal songs werden uitgeprobeerd in kleine settings en groeiden. In een circustent in Malin – de woonplaats van de McLaughlins – werd in 2019 een avondvullende show opgevoerd en geregistreerd. Voorliggend live album is daarvan het resultaat.
In tegenstelling tot de ‘standaard’ sound van The Henry girls wijkt het geluid behoorlijk af. Blazers als trombone, (gedempte) trompet, vooral klarinet en saxofoon voeren de boventoon, ondersteund door drums, contrabas, gitaar en de piano van Joleen. Maar de perfecte harmonie tussen de drie zangstemmen is de leidende factor in het klankbeeld. Met composities van bijvoorbeeld Fats Walter, Duke Ellington, Harry Warren en Al Dubin, en Irving Berlin en het hoogtepunt  Minnie the Moocher’s wedding day van  Harold Arlen en Ted Koehler kan je dit geen folk album noemen. Wel een regelrecht rootsproduct: een revival van The Boswell Sisters, getransponeerd naar  de 21e eeuw door een trio Ierse muzikanten, The Henry Girls.

Scroll naar boven