Undone
()
Op hun vierde album brengen The Lasses – Sophie Janna (zang, bodhran) en Margot Merah (zang, gitaar) – een mengeling van traditionals, eigen werk en nummers van anderen. Hun sterkste wapen is de harmonieuze samenzang, die elk nummer tot een bijzonder aangename luisterervaring maakt. Ze komen zelfs weg met een eigen versie van het in principe onovertrefbare Sandy Denny nummer Who knows where the time goes. En ook Natalie Merchants Motherland blijft overeind. Geen nummer wat ik de afgelopen jaren vaker door folkmuzikanten hebben horen spelen.
De zelfgeschreven nummers (Hunter moon en Bowley’s dance van de hand van Margot en Here now uit de pen van Sophie) doen niet onder voor de overige tracks op Undone. De drie traditionals die werden geselecteerd vind je terug als blokje, geposteerd net voor het midden van de cd.
Undone werd geproduceerd door de muzikale duizendpoot Janos Koolen, die tevens mandoline, dobro, bas, piano en elektrische dan wel akoestische gitaar inspeelde. Janos koos er voor zoveel de sfeer van een sessie na te bootsen door in de studio het directe contact tussen de muzikanten voorop te stellen en zoveel mogelijk live samenspel als uitgangspunt te nemen. Vaak werd opgenomen met één microfoon die in het midden werd opgesteld. Dat heeft prima gewerkt. De nummers klinken ongedwongen en dichtbij.
Andere gastmusici werden gevonden in de persoon van Mirte de Graaff (viool), Auke Hofstra (gitaar) en Morris Kliphuis (hoorn). Ze geven net het beetje extra klankkleur dat zorgt voor een cd met voldoende afwisseling.
The Lasses zijn uitgegroeid tot een ijzersterke act, die ook internationaal steeds meer een podium vindt. Op hun vorige cd Live at de Parel van Zuilen werkten ze samen met de Amerikaanse zangeres Kathryn Claire. Wie weet een voorbode voor wat komen gaat.