 |
http://youtu.be/BQ-cQ-LK22o |
Angelika Nielsen & Thomas Loefke – Nordan
(Laika 3510310-2)
Yggdrasil – Dimun
(Tutl HJF333)
Angelika Nielsen & Thomas Loefke zijn leden van de groep Norland Wind. Samen namen ze de cd Nordan op, met als ondertitel North Atlantic Soundscapes. De tijd dat Loefke’s muziek louter uit de Noord Ierse en Schotse streken kwam, ligt al ver achter ons. Inmiddels komen de inspiraties naast de Noord Keltische streken uit Amerika (met Acoustic Eidolon), maar toch vooral uit de Faeröer en andere Scandinavische eilanden. Want eilanden vormen een motiverende rol in de creatieve uitingen van de Duitse harpspeler. In Nielsen heeft hij daarbij een uitstekende partner gevonden. Haar subtiele, maar ook dynamische spel geeft extra body aan de dromerige, melancholieke composities van de harpist. Je weet ongeveer wel wat je van Loefke kan verwachten, maar in tegenstelling tot de laatste, wat over geproduceerde, cd van Norland Wind zorgt de transparantie en uitstekende opnamekwaliteit voor een heerlijke sfeer-cd. Ingetogen betekent hier niet saai, maar efficiënt. Rustiek, niet flauw, maar emotievol. En ondanks het feit dat het merendeel van de nummers een slow tempo kent, zit er voldoende schwung in de uitvoeringen. Nielsen’s Sunnan bijvoorbeeld klinkt bij vlagen eerder latin dan nordic. Zelfs een stukje klassiek van Svabo doet naar meer smaken. Het wordt op de cd gevolgd door het lichtvoetige Leynar Lighthouse, dat mede door de fijnzinnige inbreng van gasten Ian Melrose (gitaar, bas, percussie) en Finnur Hanson (keyboard) een extra drive krijgt. Ook Maire Breatnach (viool) en Mikael Blak (contrabas) dragen een steentje bij. Nordan is min of meer terug naar de bron, de kern : een geslaagde keuze naar mijn idee. Zelfs de zoveelste uitvoering van Loefke’s Tor Mor is geen overbodige.
Yggdrasil is een formatie die in 1981 werd opgericht door pianist Kristian Blak. De huidige groep is een kwintet, bestaande uit Blak, Angelika Nielsen (viool), Mikael Blok (bas) en Per Ingvaldur Hojgaard Petersen (drums). Deze ‘all Faeröer band’ brengt met composities van Nielsen en Kristian Blak een ode aan de eilandengroep middels een suite in 9 delen. Het album werd genoemd naar het kleinste bewoonde eiland van de in totaal 18. De muziek is doorspekt van Noorse- en Keltische traditionele invloeden, gecombineerd met een jazzy aanpak. Desondanks is het geheel melodisch en zijn de improvisaties effectief gehouden. Er wordt zo een heerlijk klanklandschap gecreëerd. Het geheel is muzikale poëzie. De composities van Blak liggen meer in het jazzy segment, die van Nielsen in het folk gedeelte. Zo is Dogg og sproti een lekkere wals met lekkere syncopen, een korte maar doeltreffende pianosolo en heerlijk ondersteunend werk van Petersen en Mikael Blok. De titel slottrack is filmisch en past uitstekend als soundtrack voor een film of documentaire. Verbeelde muziek dus eveneens…
Ondanks de verschillende uitgangspunten is er geen sprake van tegenstellingen. De verschillen zijn eerder aanvullend dan dat er verwijdering plaats vindt.
Er ontstaat een coherente cd waar je als folkliefhebber wellicht even aan moet wennen, maar waar je bij vaker luisteren schoonheid ontdekt. Net als op de eilandengroep: wegdromen, maar met beide benen op de grond blijven staan.
