Thurnin – Harmr

(Auerbach Tonträger)

Na Menhir en Útiseta is Harmr (uit het oud IJslands vertaald als ‘rouw’, in moderne betekenis als ‘treuren’) het derde soloalbum van de Gennepse gitarist Jurre Timmer. Ik was zeer te spreken over Usitset  en dat geldt evenzo voor deze Harmr. De albums kennen gelijkenissen én verschillen. Waar de voorganger als introspectief en transcendent kan worden omschreven, kent het recente product meer dramatiek en emotie, al wordt het gelukkig nergens sentimenteel of melodramatisch. De overeenkomst ligt in de open structuur van de composities, de heerlijk voortkabbelende melodieën, die een dromerig en ontspannend karakter kennen.

Hier en daar deed het me denken aan de vroege solo-albums van voormalig Genesis gitarist Anthony Phillips en zelfs aan de Oostenrijkse multi-instrumentalist Gandalf. Jurre Timmer/Thurnin bedient zich echter alleen van gitaren, al hoor ik hier en daar toch echt (mechanische) cello- dan wel fluitklanken. Waarschijnlijk geproduceerd met behulp van technische toverdozen. De gitarist krijgt in twee tracks ondersteuning van Nathanael Larochette en Rafa Merwar, beiden ook op gitaar.

Het album kent zeven tracks. In de kortste daarvan – Heortece – komen flarden van de pré Thurnin periode naar boven. Het is een wat doemiger, broeierig metal-achtig stuk. Het langste stuk, ruim tien minuten, is het epos Gefera. Het neemt je mee naar een land vol elfen, kabouters en andere wezens, die ondanks de misère je toch vrolijk maken. Eitr doet Keltisch aan en zo komen we in het Castlefest wereldje. Maar let op: Ook al is het fantasy gerelateerd, Thurnin heeft meer te bieden dan schijn en fake.

Scroll naar boven