Gone
(Cavalier Recordings CR 255627)
Gone is inmiddels het achtste album van de Amerikaanse singer-songwriter Tim Grimm, die folk en country mengt tot een vanzelfsprekend geheel. Beelden van Johnny Cash komen me regelmatig voor de geest. Negen tracks met een gemiddelde speelduur van zo’n vierenhalve minuut, wat duidelijk maakt dat Grimm zich specialiseert in verhalende songs. Pijn, melancholie, verlies, bitterzoete liefde, herinneringen aan overleden collega’s. Echt vrolijk wordt het niet. Intrigerend wel.
Bij twee nummers kreeg Tim Grimm compositorische ondersteuning van zijn vrouw Jan: het dromerige openingsnummer A dream en Laurel Pearl, over een jong overleden meisje. Ze verzorgt tevens achtergrondzang en speelt op één nummer mondharmonica. Zonen Jackson (mandoline, banjo, bas, gitaar) en Connor (bas, piano) spelen op een groot deel van de nummers mee. Een echte familie aangelegenheid derhalve.
De enige cover op het album, Joseph Cross, is van de hand van de in 2020 overleden songwriter Eric Taylor, wat handelt over de dood van een oude indiaan. Een onmiskenbaar thema dus. De opnames vonden voor het overgrote deel plaats in Bloomington, Indiana. Maar er werd ook voor een klein deel gebruik gemaakt van andere studio’s, onder andere de Eindhovense Daltoon Studio, met Eric van der Lest en Ankie Keultjes aan de knoppen. Hier werd viool ingespeeld door Diederik van Wassenaer bij een viertal tracks.
De fraaie houtskooltekening, die de voorkant van het digipack siert, werd door Tim Grimm gemaakt op elfjarige leeftijd. Het is een perfecte visuele aanvulling op de sobere, donkere sfeer van de songs op Gone.
